Extreme ways..

Ησυχία... μη μιλάτε,δεν αξίζει χορτάσαμε από λόγια, χάθηκε το νόημα... που είναι οι πράξεις; Φαγώθηκαν από τον εγωισμό και τα στρας ίσως; Στο ίσωμα όλα καλά.. στην πρώτη ανηφόρα όπισθεν και άμα ο συνοδοιπόρος είναι μαλθακούλης... φτου και από την αρχή, ένα πράγμα σαν τη μέρα της μαρμότας... Κουραστικό ε; Να αναλώνεσαι με την ίδια ιστορία να παλεύεις, να αναζητείς χαμένες Ιθάκες, να προσπαθείς να κερδίσεις έναν αγώνα που από το πρώτο του λεπτό ήταν στημένος.... Έλα μου που δεν σε ενδιαφέρει ούτε που η Πηνελόπη έχει πάει με όλη την Ιθάκη και ούτε ότι παίζεις τον αγώνα ξέροντας ότι θα ξεφτιλίσεις! Νιώθεις την φωνή μέσα σου και βλέπεις με την καρδία σου, ξέρεις τι πρέπει κάνεις...

Extreme ways they help me

They help me out late at night
Extreme places I had gone
That never seen any light
Dirty basements, dirty noise
Dirty places coming through
Extreme worlds alone
Did you ever like it planned?

Υ.Γ. Soundtrack ανάρτησης Moby-Extreme ways

Μεταμεσονύχτιοι διάλογοι με μια ψυχή...

-Η αγάπη δεν είναι αμαρτία, είναι δώρο θεού!
-Για πολλούς, έτσι όπως τους έλαχε, είναι αμαρτία..
-Ίσως επειδή είναι μεταμφιεσμένος εγωισμός και λαγνεία και όχι γνήσια, άσπιλη αγάπη!!



Υ.Γ. Πολλά ευχαριστώ σε αυτή τη ψυχή, είναι πραγματικά υπέροχη!

Από άκρη σε άκρη...

Είναι η αγάπη ένα απο τα πιό μυστήρια συναισθήμτα;
Μια αμαρτία που έχεις μέσα σου για όλη σου τη ζωή;
ψάχνεις σε κάποιον να πιστέψεις
και να σε αγαπήσει μέχρι τα μάτια σου να ξεμείνουν απο δάκρυα...

Ζεί εκεί που λάμπει η απογοήτευση
εκεί που το αίμα τρέχει σαν ποτάμι
Στα κορμιά μας έχουμε τα ίδια σημάδια
Να μ'αγαπάς, όπου και αν είσαι...

Πώς γίνετε να αγαπάς, με μια μοίρα γεμάτη σκουριά;
Πώς ημερεύεις ένα θηρίο;
Αναζητάς κάποιον, που μπορείς να εμπιστευτείς
να σε αγαπήσει, ξανά και ξάνα!

Πώς γίνετε να αγαπάς, σε ένα σπίτι που η αγάπη πέθανε;
Να ψάχνεις φώς σε μια νύχτα που έμεινε!
να μ'αγαπάς ξανά και ξανά...

*****************************************************

Extraño mundo ...

Βαρεμάρα, πλήξη και άνοια! Η κρίση μας έπιασε, όχι η οικονομική φυσικά, αυτή της βλακείας... Λέω να σας πω μια σύντομη ιστορία... Περνάς έξω από ένα εστιατόριο, όχι πολυτελείας, αλλά είναι είναι από αυτά που γουστάρεις να φάς, βγαίνει έξω ένας ευγενικός κύριος και σου λέει σε κατάσταση μέθης "Κύριε μου, θα θέλατε ένα δωρεάν γεύμα?" τον κοιτάς, το σκέφτεσαι, το ξανασκέφτεσαι, κοιτάς τη παρέα σου, το συζητάς μαζί τους και στο τέλος δεν κάνεις τίποτα... Η "μέθη" φεύγει, τα εστιατόρια όταν πάει πολυ αργά κλείνουν και οι ευγενικοί "κύριοι" όταν δεν βλέπουν κάποια ανταπόκριση σκυλίαζουν! Μπές να φάς, δωρεάν είναι...

Υ.Γ. Soundtrack ανάρτησης James-Say something

ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ vol.10

Η εικονα που εβλεπε στον καθρεφτη ηταν αθλια,αλλα στο προσωπο του ειχε σχηματιστει ενα πλατυ χαμογελο!Ηταν αξυριστος εδω και δυο βδομαδες,και τα γενια του ειχαν καλυψει το μεγαλυτερο μερος του προσωπου του.Εικονα ασυνηθιστη για αυτον,καθως παντα ηταν φρεσκοξυρισμενος και περιποιημενος...Το ποτο και το καπνισμα ειχαν αφησει και αυτα τα σημαδια τους πανω του.Ηταν αγνωριστος και τιποτα δεν θυμιζε πανω του τον παλιο Ιαν,εκτος απο τα ματια του.Το χαρακτηριστικο,εντονο βλεμμα του ειχε μεινει ανεπηρεαστο απο το αλκοολ,το τσιγαρο και τη ψυχολογικη καταπτωση.Ολη αυτη η κατασταση,που ειχε περιελθει σωματικα και ψυχολογικα τον τελευταιο καιρο,ισως του εδινε μια προσωρινη λυση.Ειχε αποφασισει να εξαφανιστει.Δεν ηθελε να παει μακρια,πιθανον δε μπορουσε κιολας και στο μυαλο του καρφωθηκε κατι αλλο,πιο παραξενο και ισως και πιο ριψοκινδυνο...Δεν ειχε αλλο χρονο,ουτε και αλλες επιλογες.Ανοιξε τη ντουλαπα του και εβγαλε οτι πιο παλιο και φθαρμενο υπηρχε μεσα!Φορεσε,γρηγορα,τα ρεταλια που βρηκε και εφυγε απο το υπνοδωματιο του.Εβαλε κατι παλια γυαλια ηλιου που ηταν ξεχασμενα στο συρταρι κατω απο την τηλεοραση και σταθηκε μπροστα απο τον μεγαλο καθρεφτη του καθιστικου.Μεσα σε λιγα λεπτα ειχε μετατραπει σε εναν ρακενδυτο,τυφλο ζητιανο,που σε τιποτα δεν εμοιαζε με τον πραγματικο του εαυτο!Ουτε ο ιδιος δεν αναγνωριζε τον εαυτο του τωρα!Κοιταξε λιγο απο το παραθυρο.Σε λιγο ξημερωνε και το πρωτο φως της ημερας θα τον εβρισκε σε μια γωνια του δρομου να ζητιανευει.Η μερα που ερχεται ισως ειναι η πιο δυσκολη της ζωης του...Η μερα αυτη μπορει να σημανει μια κανουργια αρχη η να ειναι η αρχη του τελους του!...to be continued...

curtains fall

ψάχνουμε. για ταίρι, για ψυχές που θα μας δεχθούν ολόκληρους, για λύσεις. Πώς ψάχνεις; δοκιμάζοντας. Ρισκάροντας. βρίσκοντας σιγουριά για τους λόγους σου, αδιαφορόντας για την κρίση των άλλων. Δεν θέλω να κρίνω. Για να μη με νοιάζει όταν κριθώ. Δοκιμάζεις ρόλους. Μόνο ρόλους, τι άλλο υπάρχει; Για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια στην πορεία σου, στις κινήσεις σου, στον χορό σου, στις λέξεις, παίζεις τον χαρακτήρα σου στο θέατρο. Όταν το ακροατήριο σε κοιτά, και εσύ αυτοσχεδιάζεις, και εσύ φεύγεις από το κείμενο που παίζεις τόσο χρόνια, τότε κερδίζεις. Κερδίζεις ένα χειροκρότημα λιγότερο, ένα πρέπει λιγότερο, μια γραμμένη αράδα λιγότερη. Αν είσαι σαν εμένα, θα τρομάζεις σε αυτά που μαντεύεις πίσω από τα μάτια τους. Και με νοιάζει όλο και λιγότερο, και αν όσα μαντεύω είναι αλήθεια, και τι σημαίνει όταν είναι αλήθεια. Και θέλω να δοκιμάζω, να δοκιμάσω, δίνοντας μόνος μου ερμηνεία και ουσία στις πράξεις μου, σκληραίνοντας το πετσί μου στην επιθυμία να σβήσω, να κρύψω, και να κρυφτώ κάτω από την ομπρέλα.
Μιλάω, και δεν κρύβω αυτό που με κινεί. Γιατί το ξέρεις από πριν. Μιλάω, και κάθε λέξη είναι μια γροθιά παραπάνω σε έναν τοίχο, που ξέρω πως είσαι εσύ από την άλλη μεριά. Έχω λίγη φόρα, δεν ξέρω τις δυνάμεις μου, δε με νοιάζει. Μικραίνω την απόσταση που έχουν οι λέξεις από την σκέψη μου και τον εαυτό μου, για να μικρύνω την απόσταση που έχουν από τις πράξεις μου.
Αυτοαναιρούμαι, και λέω, πως δεν έχει σημασία μια πρόταση μόνη της, όπως δεν έχει σημασία μια πράξη μόνη της, γιατί το θέμα είναι πως είναι μια πρόταση που δεν σβήστηκε, και η επόμενη είναι δίπλα της, πιασμένες χέρι-χέρι. Γιατί να έχει σημασία αυτό το παιχνίδι, γιατί να έχει κάτι; Γιατί είναι από τα ίδια χέρια, και κάτι πάνε να πουν όλες μαζί. Μέσα από την αναίρεσή τους, κάτι πρέπει να λένε, γιατί δεν διορθώθηκαν, και δεν έγιναν πρόβα.
Μια δοκιμή, μια επιθυμία μικρή, μικρή φλόγα, να που καίει όμως, και φωτίζει το σκοτάδι. Καληνύχτα

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΡΙΗΜΕΡΟΥ...

Το τριημερο,που σε λιγες ωρες φτανει στο τελος του,τα ειχε ολα...Ξενυχτι,ποτο,τσιμπουσι μεχρι σκασμου και τη γιορτη του...ερωτα!Θα ηθελα να ζητησω απο τους Ε.C.D.L. και τους αναγνωστες να μας γραψουν μια παραγραφο με θεμα:''ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ''.Μοιαζει με θεμα σκεφτομαι και γραφω αλλα εχουμε καιρο να το κανουμε,απ'το δημοτικο...

MaD by night . . .

Η χθεσινή βραδιά ήταν μια από τις καλύτερες που έχω περάσει μέχρι σήμερα στο Manchester. Οστώσο συνέβησαν δυο σκηνικά, που αν και έδωσαν αυτό το κάτι της διαφοράς στη νύχτα, ηταν τελείως κουλά!
Και τα δύο συνέβησαν κατά την επιστροφή μου σπίτι με το πρώτο απλά να επιβεβαιώνει ότι οι νύχτες στο Manchester μετατρέπονται σε MaDchester νύχτες εκεί που δεν το περιμένεις.Με λίγα λόγια δύο τύποι είχαν όρεξη να με ψιλο-τρεμπουκήσουν! Βέβαια όταν έχει επιζήσει στη ζούγκλα του κέντρου της Αθήνας αυτό σου μοιάζει με διπλωματικό επισόδειο. Τουτέστιν, όλα οκ και γλυτώσαμε τη συμπλοκή ενώ αποσπάσαμε ΚΑΙ φιλοφρωνήσεις!!! "You're a good man!", "Οκ dude, cheers".

Για το δεύτερο, αφού επισημάνω ότι δεν έχω κάτι με τους gay, παραθέτω το διάλογο και όλο το σκηνικό. Ψηλός, αδύνατος, αεράτος, σκούρος τύπος με πλησιάζει ενώ προχωρώ σχετικά γρήγορα.

"Hey, where are you from?"
"From Greece mate"
"You are cute!"
"Sorry??????????"
"You are cute!!!!! Are you gay??"
"No, man"
"Ohhh, it's ok, do you want a blowjob???"
"For God's sake, NO!"

Τα λόγια είναι περιττά!!!!!!

Υ.Γ. Soundtrack ανάρτησης Estelle - American Boy (κάθε φορά το τραγούδι των 3:00)

ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ vol.9

O Ιαν ειχε μεινει να κοιταει αποσβολωμενος την οθονη...Δεν μπορουσε να πιστεψει αυτα που ειχε διαβασει πριν απο λιγο στο μηνυμα του φιλου του.Αρχισε να επεξεργαζεται στο κεφαλι του τις πληροφοριες που του εδινε ο Ριτσαρντ,μηπως και καταφερει να βγαλει μια ακρη με ολα αυτα.Ηξερε τι ηθελε να αποσπασει η Λε'ι'λα απο την εταιρεια του,καθως τα τελευταια δυο χρονια κατι ειχε αλλαξει στην πολυεθνικη που εργαζοταν.Ο Ιαν δουλευε στην πασιγνωστη πολυεθνικη με το ονομα ''Health Protection" κοντα 10 χρονια και ειχε αναρριχηθει στα υψηλα κλιμακια της εταιριας πολυ γρηγορα.Δουλευε ασταματητα και η προοδος του ηταν αλματωδης και ειχε κερδισει,παραλληλα,και την απολυτη εμπιστοσυνη του ιδιοκτητη και προεδρου της εταιρειας,του Κου Τζορτζ Σπενσερ.Το τελευταιο διαστημα,μαλιστα ειχε γινει το δεξι του χερι και πολλες αποφασεις εξαρτονταν απο τον Ιαν.Η μεγαλυτερη αποφαση ομως παρθηκε δυο χρονια πριν.Το Υπουργειο Αμυνης της χωρας ειχε βρεθει σε αδιεξοδο.Επαγγελματιες χακερ ειχαν εισελθει στα ηλεκτρονικα συστηματα του Υπουργειου και καταφεραν να αρδευσουν καποια αρχεια με πληροφοριες για τις πολεμικες τακτικες της χωρας.Το πληγμα ηταν ισχυρο για το γοητρο της κυβερνησης και ουσιαστικα ειχαν να αντιμετωπισουν ενα τεραστιο προβλημα.Απευθυνθηκαν,λοιπον,στον Σπενσερ ζητωντας του να λειτουργησει η εταιρεια του ως εταιρεια ''φαντασμα'' για την αποθηκευση των αρχειων του Υπουγειου.Ο Κος Σπενσερ καλεσε τον Ιαν στο γραφειο του να συζητησουν για το θεμα αυτο.Μετα απο εντονες πιεσεις,ο Ιαν δεχτηκε τελικα να αναλαβει μονος του την βαρια ευθυνη να προστατευει τα αρχεια του Υπουργειου,εχοντας μοναδικο συνεργατη σε αυτο τον κολλητο του,τον Ριτσαρντ.Οι μονοι που γνωριζαν,λοιπον,για αυτη την υποθεση ηταν τρεις ανθρωποι μες την εταιρεια,ο Σπενσερ,ο Ιαν και ο Ριτσαρντ και ειχαν ορκιστει να παρουν το μυστικο αυτο στον ταφο τους.Αυτο που τον προβληματιζε τωρα ηταν το πως καταφεραν οι τρομοκρατες να ανακαλυψουν την αληθεια...Η λογικη εξηγηση ηταν οτι καποιος απο τους αλλους δυο ειχε μιλησει!Αν ομως ολα γινονταν συμφωνα με τη λογικη δε θα ειχε φτασει μεχρι εδω σημερα...Ηθελε να ανοιξει η γη να τον καταπιει η να ηταν αορατος.Ειχε την επιθυμια να ξεφυγει για λιγο καιρο απο ολους και απο ολα.Πως μπορουσε να το κανει ομως αυτο?Προσπαθουσε να σκεφτει μια λυση,στριφογυρισε για λιγο στο διαμερισμα και κατεληξε ξαπλωμενος στο κρεβατι του.Δεν μπορουσε να χαλαρωσει,σηκωθηκε αμεσως και πηγε στο μπανιο.Κοιταξε τον εαυτο του στον καθρεφτη και εσκυψε το κεφαλι με απογοητευση...Μετα απο κλασματα δευτερολευτου,σηκωσε το κεφαλι και με βλεμμα σπινθηροβολο κοιταξε παλι το ειδωλο που σχηματιζοταν στο γυαλι.Η απογοητευση ειχε μετατραπει σε ενθουσιασμο!Η λυση βρισκοταν μπροστα στα ματια του...to be continued...

who else?

βλέπω το φως
στην κάθε ψυχή
που το κρύβουν
όταν φοβούνται

κι εγώ φοβάμαι
μα θα το πω
αδέξια, και απλά, και με την καρδιά μου
πως λάμπουν τα μάτια
λάμπουν τα μαλλιά
λάμπουν οι λέξεις
κάθε ψυχής που
είχαμε το κουράγιο να γνωριστούμε

ακούω τους άλλους, και διαβάζω
και όλοι λένε το αντίθετο
να, μια τύπισσα που με έχει αγγίξει με αυτά που γράφει
λέει πως όλοι είμαστε μαλάκες, με έννοια κακή
δεν ξέρω, ίσως αυτήν την στιγμή
να είμαι στο άλλο λάθος άκρο
όσο είμαι όμως
θέλω να μπορέσω να την μοιράζομαι
γιατί μένει μέσα μου
και γίνεται βόμβα που σκάει
και γίνεται απλώς
μελό στίχοι
μα τους πιστεύω φίλε

ΠΕΡΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ...

Αγαπητοι αναγνωστες ο siniag αποφασισε να αφησει για λιγο τον Ιαν να αραξει στο διαμερισμα του και να επιστρεψει στα ποσταρισματα που χαρακτηριζονται απο το αυστηρα προσωπικο του στυλ(λεμε τωρα).Ορμωμενος απο χθεσινη εξοδο,που κατεληξε σε σοβαρη συζητηση γυρω στις 5 τα ξημερωματα,θεωρησα αναγκαιο να γραψω κατι για την κοινωνικοτητα και την κοινωνικοποιηση κατ'επεκταση...
Ας ξεκινησουμε λοιπον με το γνωστο ρητο που καταντησε κλισε ''Ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ον''.Ναι,συμφωνοι οσο σημαντικο ειναι για τον οργανισμο μας το φαγητο αλλο τοσο σημαντικες για την ζωη ειναι οι διαπροσωπικες σχεσεις.Σε πολλους αρεσει η μοναξια αλλα στο τελος θα τους καταστρεψει...Ας αφησουμε τους μοναχικους στην ακρη για σημερα(απο δευτερα βγαινει το καινουργιο μοναξια της πολης αλλωστε)και ας ασχοληθουμε με του αλλους.Υπαρχουν λοιπον ανθρωποι που ειναι κοινωνικοι γιατι τους αρεσει και ειναι στη ψυχοσυνθεση τους,αλλοι που το κανουν απο συμφερον και αλλοι που ''εκκρινουν'' κοινωνικοτητα μονο οταν πινουν!Κατα την γνωμη μου οι τελευταιοι μου ειναι πιο συμπαθης απο ολους γιατι τους πετυχαινω συχνα τελευταια και με εχουν κερδισει με τη συμπεριφορα τους.Και κερνανε και σφηνακια πανω στην τρελα τους!Οι παραπανω,λοιπον,που ειναι κοινωνικοι σαν χαρακτηρες,περνανε καλα η κανουν οτι περνανε καλα,παντως τα ψιλοπαλευουν απο οτι φαινεται...
Αναμεσα μας ομως υπαρχουν ατομα,που ενω φαινεται οτι ο βαθμος κοινωνικοτητας τους ειναι αρκετα ικανοποιητικος,στην πραγματικοτητα διψανε για νεες γνωριμιες,να διευρυνουν τον κυκλο τους και θελουν να γνωρισουν αλλους ανθρωπους με νεες συνηθειες και νεες ιδεες που θα τους ανανεωσουν και αυτους.Ειναι αληθεια το γελαστο και παντα ευγενικο παιδι που βλεπετε να σας μιλαει,να σας κοιταει,να σας βοηθαει η...να σας προσφερει καποια υπηρεσια κρυβει μεσα του βαθια την αναγκη να εξερευνησει το ''ειναι'' σας και τιποτα αλλο παραπανω.Η πραγματικη κοινωνικοποιηση γι'αυτους τους ανθρωπους επιτυγχανεται με πολλους τροπους που ολοι γνωριζουμε,ομως χθες τα ξημερωματα εμαθα τον καλυτερο τροπο απο ενα γνωστο μου.Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΦΛΕΡΤ!Κοριτσια αν καποιος σας την πεσει μη βιαστειτε να τον χαρακτηρισετε πεφτουλα,μπηχτη η και μ....α στην τελικη!Αυτος ο ανθρωπος εκεινη τη στιγμη εχει αναγκη να απορροφησει τις ιδεες σας και να εξερευνησει το μυαλο σας και το ψυχικο σας κοσμο.Βοηθηστε ενα παιδι να πετυχει την ουσιαστικη κοινωνικοποιηση,δεν ειναι τιποτα δυσκολο!
Υ.Γ.1 Για τους γνωστους υπαρχει κουιζακι για το προσωπο που με αναγκασε να τα γραψω αυτα σημερα ''Ο τρελος κηπουρος βαδιζει στα χναρια του στρατιωτικα"
Υ.Γ.2Αγαπητοι αναγνωστες αν γνωριζετε και εσεις τετοιους περιεργους τροπους κοινωνικοποιησης στειλτε τους μπορει να χρειαστουν στην απιθανη περιπτωση που δεν πιασει ο γνωστος τροπος...

Ιάννης Ξενάκης (29/5/1922 - 4/2/2001)

Σαν σήμερα πέθανε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες του 20ού αιώνα, ο Γιάννης (γνωστός σαν Ιάννης) Ξενάκης. Αρχιτέκτονας, μουσικοσυνθέτης, φιλόσοφος και εν γένει ανήσυχο πνεύμα ο οποίος είχε ριζοσπαστικές ιδέες και αντιλήψεις περί τεχνών και φιλοσοφίας. Αν όχι ο τελευταίος, σίγουρα από τους τελευταίους ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ (ναι με κεφαλαία) που έβγαλε η ελληνική σκέψη πριν ανοίξει την τηλεόραση και πέσει για ύπνο.

R.I.P.

Υ.Γ. Διαβάστε για τον Ξενάκη στο wiki αλλά κυρίως εδώ
Υ.Γ. 2 Soundtrack ανάρτησης Machinefabriek - J'espere Ca