Ένας χρόνος παρά κάτι...

Ήταν ένα δροσερό πρωινό της 19ης μέρας του τελευταίου μήνα της άνοιξης του 2009... Το κεφάλι μου ήταν πολύ βαρύ από το μεθύσι της προηγούμενης βραδιάς, το μυαλό μου ήταν άδειο, ένας χρόνος έλεγα είναι θα περάσει, τι μπορεί να συμβεί? Παιχνίδι είναι η θητεία σήμερα, ειδικά στο ναυτικό.. ζάχαρη! Δεν είχα πολλές απαιτήσεις, μία καλή μετάθεση και τα πράματα στη ζωή μου να έμεναν ως είχαν. Αχ και να ΄ξερες... Κάθε τι για καλό δεν λένε; Ο καμός ξεκίνησε από τις πρώτες δεκαπέντε μέρες, τα κάστρα γκρεμίζονταν το ένα μετά το άλλο, δόθηκαν πολλές μάχες να σωθεί η αυτοκρατορία αλλά μάταια! Το ραντεβού με το τέλος είχε δοθεί και τίποτα δεν μπορούσε να το ματαιώσει...! Όπως αποδείχθηκε όλα αυτά με βοήθησαν να εκτιμήσω και να ζήσω πράγματα που η αξία τους είναι πολύ πολύ μεγάλη! Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, φοιτητικά χρόνια και στρατός έλαβαν τέλος... welcome to the real world "l.z."

Υ.Γ. Soundtrack ανάρτησης Ημισκούμπρια- Απολύομαι

Some remedies are worse than the disease . . .

Υ.Γ. Soundtrack ανάρτησης Ulver - Nowhere Catastrophe - επεξεργασία εικόνας zatzo.

κάθε λέξη

(περσινό)

κάθε λέξη μία αφαίρεση
κάθε λέξη μία πρόσθεση
κάθε λέξη μία επιλογή
κάθε λέξη ένα αίνιγμα
κάθε λέξη μία γελοιότητα
κάθε λέξη πιο κοντά
κάθε λέξη ίδιο σημείο
κάθε λέξη η ίδια επιλογή
κάθε λέξη απόηχος φωνής
κάθε λέξη γέννηση φωνής
κάθε λέξη βαρετή
σε θέλω

Όταν τα όνειρα σταματούν

Έχω φάει ένα σκάλωμα τώρα τελευταία.. Ίσως φταίει το γεγονός ότι μου αρέσει να κάνω όνειρα! Άπλά σκέφτηκα ότι όντας μικρός κάνεις όνειρα για το πώς θα είσαι όταν μεγαλώσεις,τι δουλειά θα κάνεις κλπ... Όταν γίνεις μεγάλος κάνεις όνειρα; Και εκεί που θέλω να καταλήξω... Τι γίνεται όταν σταματούν τα όνειρα;;;!!! Δεν θεωρώ οτι είναι κάτι χαζό αυτό που λέω, ίσα ίσα είναι πολύ σημαντικό γιατί αν σκεφτείς τι δύναμη μπορείς να από ένα όνειρο τότε θα καταλάβεις τι ζημιά θα πάθεις αν το κουτί με τα όνειρα κλείσει... Είναι αργά, θα ξανά γράψω....


Υ.Γ. Κάτι που ταιριάζει.... midnight summer dream- dreamers inc

I hear you say....

We luv Dennis Ferrer and his song.... hey hey!!!!

मेमेंतो मोरी

κοίτα και θα δεις πως είμαστε ίδιοι.

πως είστε ίδιοι.

Λοιπόν, πάρα πολλά που δεν προχωράνε είναι που κολλάνε σε κάποιον Φόβο. δεν αναφέρομαι στο φόβο να πέσει το αμόνι στο κεφάλι σου. Για αυτό που είναι ήδη μέσα λέω.

στον τίτλο ήθελα να γράψω το memento mori, αλλά για κάποιο λόγο που δεν ξέρω γίνεται έτσι (σε αυτά τα Κινέζικα αναφέρομαι).

Έλεγα λοιπόν πως πολλά κολλάνε, με δύο λάμδα νομίζω, στον Φόβο. Ο Φόβος τώρα είναι ένα πράγμα που έχει την καταγωγή του από πολύ παλιά. Ο Φόβος πρέπει να είναι από τα πρώτα πράγματα που δημιουργήθηκαν, και φυσικά βασίζεται στο να μην πάω ξέρω γω κοντά στο λιοντάρι και μου φάει το χέρι.
Δεν ξέρω αν το έπιασα σωστά, αλλά αυτό που θέλω να πω είναι πως διάφοροι κοινωνικοί μηχανισμοί, που ίσως τελικά δεν είναι καθόλου απαραίτητοι, γραπώνονται από αυτό το πράγμα και πια μέσα σου βασικά μόνο το μήνυμα: τρέξε, γιατί θα σε φάνε.

Υποψιάζομαι από την άλλη, πως υπάρχουν κάποιοι που τα έχουν ξεπεράσει αυτά από μικροί, και τους φαίνονται σαν ανεμοβλογιά ας πούμε που περάσανε τότε και ούτε το θυμούνται. Από την άλλη... η Κόλαση Των Άλλων βλέπω πως μεταφράζεται στον καθένα με διαφορετικό τρόπο.

Λοιπόν, επειδή το γάμησα πάλι, απλώς μην είσαι χέστης. Ειδικά όταν ξέρω πως γράφεις στα αρχίδια σου τα πραγματικά αμόνια. Και ο άλλος φοβάται, αυτό που μοιάζει με επίθεσή του, είναι ο φόβος του. Ίδιοι, ίδια σκατά αν θες, και έχει πλάκα

Αφιέρωμα σε δυο ανθρώπους που μεγαλώσαμε με τις ταινίες και τα τραγούδια τους!! οι περισσότεροι τουλάχιστον’

ΑΛΕΚΟΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΣ

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Σπούδασε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν και στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου (Σταυράκου). Πρωτοεμφανίστηκε το 1957 σε ρόλους κλασσικού ρεπερτορίου, με το Περιφερειακό Θέατρο Θεσσαλονίκης του Κώστα Χατζίσκου, σε τουρνέ ανά την Ελλάδα.

Αργότερα καθιερώθηκε ως πρωταγωνιστής στο θέατρο Μπουρνέλη στο πλευρό σπουδαίων κωμικών, όπως των Μακρή, Αυλωνίτη, Σταυρίδη, Βλαχοπούλου κ.ά. Μια μεγάλη θεατρική του επιτυχία ήταν, "Ο τρελός του Λούνα Πάρκ", στην οποία είχε και την καλλιτεχνική διεύθυνση και η οποία έκανε περιοδεία σ' όλη την Αμερική.

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1957, στην ταινία Η αρπαγή της Περσεφόνης. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τη Φίνος Φιλμ, με την οποία γύρισε πολλές ταινίες και έγινε γνωστός στο πλατύ κοινό, με το ρόλο του "καρπαζοεισπράχτορα", που τον καθιέρωσε. Ενας μεγάλος αριθμός ταινιών του, ήταν σε σενάριο δικό του.

Στο μεταξύ, στο θέατρο υπηρέτησε για 12 χρόνια την επιθεώρηση και για άλλα 13 την πρόζα και την κωμωδία, συνεργαζόμενος με πολλούς θιάσους. Στις αρχές της δεκαετίας του '80, πήρε την απόφαση να αποχωρίσει από το θέατρο και ασχοληθεί με τη συγγραφή 170 σεναρίων που γυρίστηκαν βιντεοταινίες, με πρωταγωνιστή τον ίδιο. Αργότερα, απομακρύνθηκε εντελώς από κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα.

Ήταν πρωταθλητής μοτοσικλέτας και είχε κερδίσει δέκα κύπελλα σε ισάριθμους αγώνες. ΜΑΝΟΣ ΞΥΔΟΥΣΓεννήθηκε στις αρχές του '50 (από πατέρα Μήλειο και μητέρα Κρητικιά) στους Αγίους Αναργύρους Αθηνών. Πήγε σχολείο στους Αγίους και μετά δούλευε ως κλητήρας (εξωτερικές δουλειές) στην τότε Columbia στην Ριζούπολη, ενώ έπαιζε μπάσκετ στον “Ιωνικό” Νέας Φιλαδέλφειας. Έδωσε εξετάσεις και πέρασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών Επιστημών και όταν τελείωσε τη σχολή σπούδασε marketing. Τα ίδια χρόνια έβαζε μουσική ως DJ στις “Καρυάτιδες” της Πλάκας. Συνέχισε να εργάζεται στην ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ απεσταλμένος στην Κρήτη ως πωλητής. Έμεινε εκεί τρία χρόνια και απέκτησε μεγάλη εμπειρία, η οποία του έδωσε τη δυνατότητα να αντιληφθεί με ποια κριτήρια αγοράζει ο κόσμος τους δίσκους, πράγμα που αποδεικνύεται μεγάλο προτέρημα όταν ασχολείται αργότερα με παραγωγές και marketing.
Όταν συναντιέται με τους “Πυξ Λαξ” είναι Marketing Director στην ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ, θέση που την ευθύνη της επιλογής έχει η ΕΜΙ Αγγλίας και έχει ως παραγωγός χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Επίσης, έχει κάνει μια μεγάλη επιτυχία με τους “Dreamer and the fool moon” και το τραγούδι “Sandrina” που είχε αγγλικούς στίχους. Αυτό το maxi single πούλησε 49.000 αντίτυπα και ανέβηκε στις πρώτες θέσεις των καταλόγων της Ιταλίας, Ελβετίας, Γαλλίας κ.ά. Συμμετέχει στην παραγωγή του πρώτου και του τρίτου δίσκου των Πυξ Λαξ και γίνεται μέλος του συγκροτήματος γράφοντας στίχους, μουσική και κάνοντας φωνητικά.

Συμμετείχε στον δίσκο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου: "Προσέχω δυστυχώς" στον οποίο έγραψε στίχους και μουσική στα περισσότερα τραγούδια ενώ έχει συνεργαστεί και με τους Όναρ. Έχει γράψει και έχει συμμετάσχει σε πολλούς δίσκους, με κυριότερο τον καταπληκτικό δίσκο με τίτλο «Μέχρι να πάρεις παγωτό, σε βρίσκει ο Χειμώνας» μαζί με τον Πάνο Κατσιμίχα όπου τους ξανάφερε να τραγουδούν παρέα. Όλα τα τραγούδια που έδωσαν νόημα στην λαχτάρα μας και την δίψα μας για ακρόαση με νόημα και ουσία. Όλα τα τραγούδια που αγαπήσαμε λιώνοντας τα βινύλια και τα cd που δισκογραφούσαν, από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας τους.

ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ vol.13

Ειχαν περασει σχεδον δυο εβδομαδες απο τοτε που ο Ιαν ειχε βρει καταφυγιο στους δρομους του Μανχαταν,παριστανοντας το ζητιανο.Ειχε αρχισει να προσαρμοζεται στο νεο τροπο ζωης και ολα του φαινονταν πιο απλα τωρα.Ειχε γνωρισει και αλλους που ζουσαν στο δρομο,αλλα δεν ανοιγοταν σε κανεναν.Ενιωθε πιο ασφαλης ετσι...Μοναδικος του φιλος ενας σκυλος,που τον ακολουθησε απο την πρωτη βδομαδα.Ηταν ενα καφετι σκυλι με κρεμαστα αυτια και ματια που καθρεφτιζαν ενα ταλαιπωρημενο πλασμα.Τον ειχε πετυχει σφηνωμενο,κυριολεκτικα,σε ενα καδο προσπαθωντας να βρει φαγητο,τον απεγκλωβισε και απο τοτε του εγινε πιστος ακολουθος...Μπορει να του στερουσε λιγο φαγητο,αλλα του προσφερε πολυ καλη παρεα.Του ελεγε τα προβληματα του και αυτος εδειχνε να τον καταλαβαινει περσσοτερο και απο ανθρωπο .Τον ειχε ονομασει Ριτς,γιατι ειχε παρει τη θεση του καλυτερου του φιλου,αυτη τη χρονικη περιοδο.Οι μερες περνουσαν πιο ευχαριστα με τη συντροφια του Ριτς.Τωρα ομως που ειχε ηρεμησει λιγο,επρεπε να σκεφτει αυτα που ειχαν γινει με πιο καθαρο μυαλο και να βρει μια λυση.Σκεφτηκε οτι ο μονος τροπος να μαθει πραγματα για την Λε'ι'λα ηταν να πλησιασει,ως ζητιανος,τα μαγαζια που συχναζε.Αυτο ηταν καπως ριψοκινδυνο καθως αυτα τα μερη δεν ηταν και πολυ αθωα,οπως ειχε καταλαβει.Δεν του ειχε μεινει ομως καποια αλλη επιλογη.Ξεκινησε λοιπον με τον Ριτς λιγο πριν βραδιασει με κατευθυνση το κεντρο της πολης.Εκει βρισκοταν ενα κλαμπ που ηταν το στεκι της,το Memorial.Μετα απο αρκετη ωρα εφτασαν στο προορισμο τους,επιασαν μια θεση διακριτικη λιγο παραπερα απο την εισοδο και περιμεναν,ευλαβικα.Η ωρα περνουσε και η Λε'ι'λα δεν ειχε φανει,ομως ο Ιαν εκανε υπομονη...Η βραδια τελειωσε,αδοξα,ομως οταν ενας σωματοφυλακας του κλαμπ τους ειπε να εξαφανιστουν και να μη ξαναβρεθουν εκει.Περπατουσαν και οι δυο απογοητευμενοι αλλα ο Ιαν ηταν αποφασισμενος και δε θα το εβαζε κατω τοσο ευκολα...

"Η ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ"

East coast 06/04/2010

Loco zardinero μαθητής της ΣΤ΄τάξης του 2ου δημοτικού οινοποσίας & διασκέδασης

Θέμα έκθεσης "Η ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ"

Σήμερα η Δασκάλα μας, η κυρία Πιώμα Μπεκρή, μας ζήτησε να γράψουμε για την παρέα μας και το πως περάσαμε στις διακοπές του πάσχα....! Αυτές οι διακοπές ήταν πραγματικά υπέροχες, πέρασα υπέροχα με την παρέα μου! Εγώ, ο siniag, ο zatzo, ο melanholic, ο Tender Extreme Orgasm, ο mikros Theoulis, ο extra ordineur, ο kill bill, η Enela και η Patrouz είπαμε να βγούμε να φάμε παγωτο βανίλια που τοοοοσο μας αρέσει! Πήγαμε λοιπόν στο μαγαζί με τα παγωτά και είχε τόσο πολύ κόσμο και τόσα πολλά παιδάκια! Πήραμε όλοι από ένα μίλκ σέϊκ αρχίσαμε να χορέυουμε και να γελάμε! Αυτό το μίλκ σέϊκ πρέπει να ήταν μαγικό! Εγώ έβλεπα παντού χρώματα και αστεράκια! Χορέυαμε και διασκεδάζαμε πολύ, η ώρα περνούσε και είπαμε να πάμε και άλλού να φάμε κρουασάν με σοκολάτα και φυσικό χυμό πορτοκάλι, πήγαμε και είχε και εκεί μουσική και κόσμο! Χορεεεεεευαμε πάλι τοοοοσο πολυ! Χορέψαμε παραδοσιακούς χορούς ,που είχαμε μάθει στα μαθήματα χωρού με την Κυρία Jiovana Peripateva, αργότερα χορέψαμε και πιο μοδάτα τραγουδάκια! Ξαφνικά βγήκε και ο ήλιος! Πως πέρασε έτσι η βραδιά!!!!! Σα καλά παιδάκια που είμαστε πήγαμε και φάγαμε γάλα με κορν φλέϊκς και αργότερα πήγαμε στα σπιτάκια μας και ψήσαμε τα αρνάκια μας με τους γονείς μας! Αυτο το σάββατο ξεκίνησε σα Μεγάλο και κατέλειξε ΤΕΡΑΣΤΙΟ!!! Αγαπάω τόσο πολύ τη παρέα μου!!!!!!!!!!!!!!!


Υ.Γ. Το τραγουδάκι της βραδίας μας Dennis Ferrer- Hey Hey