το παλιό κινητό

έχω πέσει και κλαίω
στο παλιό μου κινητό
που το είχα ξεχάσει
στο συρτάρι κλειστό

μες τα πλήκτρα είχε
ψιχουλάκια από σνακ
και στη πρόσοψη σημάδια
τότε που είχε γλιτώσει στο τσακ

τόσες κρύες στιγμές
στην καρδιά μου ζεστές
κάτω απ' τα θρανία
στα λεωφορεία μετά

μού μαθε το φιδάκι
να παίζω εν ψυχρώ
ακομή κι αν με σκουντάνε
εγώ να κάνω ρεκόρ

κι έσβηνε το τσιγάρο
λίγο μετά τον αγώνα
σε μια στάση κάτσαμε
και γίναμε λοιώμα

και μια νύχτα τρελή
σε ένα άδειο μπαλκόνι
είχα στείλει θυμάμαι
ένα sms σεντόνι

πώς περάσαν τα χρόνια
τι είν' αυτό το iphone
πώς παίρνει τηλέφωνο
μοιάζει με θήκη κραγιόν

το παλιό μου κινητό
το χαρίζω σε σένα
να προσέχεις μικρή μου
έχει χαλάσει η αντέννα


έχω πέσει και κλαίω
στο παλιό μου το μπλογκ...