Ήταν ένα δροσερό πρωινό της 19ης μέρας του τελευταίου μήνα της άνοιξης του 2009... Το κεφάλι μου ήταν πολύ βαρύ από το μεθύσι της προηγούμενης βραδιάς, το μυαλό μου ήταν άδειο, ένας χρόνος έλεγα είναι θα περάσει, τι μπορεί να συμβεί? Παιχνίδι είναι η θητεία σήμερα, ειδικά στο ναυτικό.. ζάχαρη! Δεν είχα πολλές απαιτήσεις, μία καλή μετάθεση και τα πράματα στη ζωή μου να έμεναν ως είχαν. Αχ και να ΄ξερες... Κάθε τι για καλό δεν λένε; Ο καμός ξεκίνησε από τις πρώτες δεκαπέντε μέρες, τα κάστρα γκρεμίζονταν το ένα μετά το άλλο, δόθηκαν πολλές μάχες να σωθεί η αυτοκρατορία αλλά μάταια! Το ραντεβού με το τέλος είχε δοθεί και τίποτα δεν μπορούσε να το ματαιώσει...! Όπως αποδείχθηκε όλα αυτά με βοήθησαν να εκτιμήσω και να ζήσω πράγματα που η αξία τους είναι πολύ πολύ μεγάλη! Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, φοιτητικά χρόνια και στρατός έλαβαν τέλος... welcome to the real world "l.z."
Υ.Γ. Soundtrack ανάρτησης Ημισκούμπρια- Απολύομαι
2 σχόλια:
loco zardinero ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΗΤΕΙΑΣ.. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΘΕΡΜΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΣΤΟ ΒΙΖΜΑ ΜΟΥ, ΣΤΟ ΛΑΠ ΤΟΠ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΟΥ!
το ορθογραφημένο status του loco zardinero στο facebook λέει όλη την αλήθεια.
xaxaxa!!!!!! amesws na me dwseis!!!
Δημοσίευση σχολίου