ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ vol.18

Ο ‘Ιαν μόλις σιγουρεύτηκε οτι δεν υπήρχε κανένας στο διάδρομο, βρήκε την έξοδο κινδύνου που φυσιολογικά χρησιμοποιούνταν μόνο απο το προσωπικό του ξενοδοχείου και κατεβαίνοντας γρήγορα τις σκάλες, βρέθηκε στο υπόγειο parking. ‘Ολα ήταν ήσυχα εκεί, μόνο μια φιγούρα ντυμένη με μαύρα δερμάτινα ρούχα πάνω σε μια μηχανή μεγάλου κυβισμού κατευθυνώταν με αρκετά μεγάλη ταχύτητα προς την έξοδο. Ένα απότομο φρενάρισμα ακούστηκε και η μηχανή σταμάτησε ακρίβως μπροστά απο τον ‘Ιαν. Εκείνος έκανε μερικά βήματα προς τα πίσω ενστεικτοδώς και στάθηκε εκεί με μια έκφραση απορίας στο πρόσωπό του..Ο οδηγός της μηχανής έβγαλε το κράνος και λαμπερές μαύρες μπούκλες έπεσαν απαλά στον ώμο του. ‘Ηταν η Μπρούκ. Ο Ίαν είχε μείνει έκπληκτος να την κοιτάζει όταν τελικά εκείνη του μίλησε. «Δεν περίμενες να με ξαναδείς τόσο σύντομα, έτσι δεν είναι?»τον ρώτησε χαμογελώντας. «Ομολογώ πως όχι.»απάντησε ο ‘Ιαν δειλά προσπαθώντας να καταλάβει τί συνέβαινε.. «Είμαι σίγουρη πως έχεις ένα σωρό απορίες» είπε η Μπρούκ γεμάτη κατανόηση. «Η αλήθεια είναι πως με έχεις μπερδέψει πολύ» της απάντησε ο Ίαν μεταξύ σοβαρού και αστείου. «Αλήθεια? Δεν είχα τέτοια πρόθεση.Λυπάμαι.»είπε εκείνη. Ακολούθησαν μερικές στιγμές σιωπηλής αμηχανίας και χωρίς να χάνει άλλο χρόνο η Μπρούκ είπε στον ‘Ιαν «Τέλοσπάντων, είμαι πρόθυμη να σου τα εξηγήσω όλα.Σίγουρα θα έχουμε πολλά να πούμε οι δυό μας Ίαν.Νομίζω ξέρεις σε τί αναφέρομαι.». «Ξέρεις και το όνομά μου? Μα πώς? Πώς?....Ξέρεις και για τη Λεϊλά.?». «Είναι μεγάλη ιστορία.Ναι ξέρω και για τη Λεϊλά, όπως επίσης και για τον Ρίτσαρτν, όμως θα ήταν καλύτερο να τα συζητήσουμε κάπου αλλού αυτά.Το μέρος εδώ δεν είναι ασφαλές για τέτοιου είδους συζητήσεις.», «Ναι έχεις δίκιο Μπρούκ..Καλύτερα.» απάντησε ο Ίαν μη μπορώντας να πιστέψει όσα άκουγε. «Λοιπόν? Θα αναίβεις?» ρώτησε ανυπόμονα η Μπρουκ..Χωρίς δεύτερη σκέψη ο ‘Ιαν ανέβηκε στη μηχανή μαζί με την Μπρούκ και αναπτύσοντας μεγάλη ταχύτητα, οι δυό τους χάθηκαν στους αχανείς δρόμους του Μανχάτταν...TO BE CONTINIUED…