Τι είναι ο έρωτας; Φαίνεται ότι όσα χρόνια και αν περάσουν το ερώτημα θα παραμένει αιώνιο. Ψυχολόγοι, ψυχίατροι, ακόμα και βιολόγοι, χημικοί και φιλόσοφοι προσπάθησαν, ανεπιτυχώς, ανά τους αιώνες να δώσουν έναν ακριβή ορισμό.
Τι είναι ο έρωτας τελικά; Μήπως η αδυναμία μας να προσδιορίσουμε την ορμή και την ένταση του συναισθήματος αυτού μας αποδεικνύει ότι ο έρωτας είναι κάτι πραγματικά ανώτερό μας;
Ο έρωτας είναι έκσταση και μαρτύριο, ελευθερία και σκλαβιά μαζί. Είναι ένα συναίσθημα που αν έλειπε οι ποιητές και στιχουργοί αυτού του κόσμου θα έμεναν προφανώς άνεργοι. Ο έρωτας κινεί τον κόσμο μας.
Τα συμπτώματα του έρωτα
Το ερώτημα απλό, αλλά πάντα ζητά απάντηση. Εκατομμύρια ερωτοχτυπημένες καρδιές ανά τον κόσμο αναρωτιούνται τι είναι αυτό που τους βρήκε.
Τα συμπτώματα του έρωτα είναι πάνω κάτω τα ίδια – μια αθεράπευτη μελαγχολία που διαδέχεται τη χαρά και τον ενθουσιασμό, η παράλογη πίστη ότι όλο το σύμπαν περικλείεται στο άτομο που μόλις γνωρίσαμε, η θεώρηση του κόσμου κάτω από ένα νέο πρίσμα και η βεβαιότητα ότι κανείς άλλος δεν έχει αγαπήσει αυτόν τον άνθρωπο όσο εμείς.
Ερωτας και επιστήμη
Η επιστήμη προσπάθησε να τιθασεύσει τον έρωτα. Να τον βάλει σε δοχείο και να τον σύρει στα εργαστήρια προς εξέταση. Ο έρωτας όμως είναι άπιαστος, σαν αφρός. Φλογερός, συντροφικός, κεραυνοβόλος, αμοιβαίος ή χωρίς ανταπόκριση, κατακτητικός, ανυπεράσπιστος, κάθε φορά μοναδικός.
Ο Φρόιντ υποστήριζε ότι ο έρωτας γεννιέται μέσα από την ανάγκη να ικανοποιήσουμε την ερωτική μας ανάγκη. Άλλοι μελετητές είπαν ότι ο έρωτας είναι κάτι που ξυπνά και γεννιέται γρήγορα. Κάποιοι άνθρωποι ερωτεύονται πριν ακόμα γνωρίσουν τον άλλο, ή ζουν έναν έρωτα που γεννιέται, ζει και αναπτύσσεται στο μυαλό τους, ακόμα και χωρίς ανταπόκριση. Ο έρωτας συνήθως χτυπά την πόρτα μας χωρίς να μας ζητήσει την άδεια. Και όχι, δεν έχει να κάνει μόνο με την ερωτική επιθυμία. Είναι κάτι πέρα και πάνω από αυτή.
Ο Έριχ Φρομ υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει καμία δραστηριότητα, καμία ενέργεια που να ξεκινά με τόσες ελπίδες και τόσες προσδοκίες και που αποτυγχάνει τόσο συχνά, όσο ο έρωτας.
Ο Πλάτων, πάλι, θεωρούσε ότι ο έρωτας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια θεία τρέλα, από μια ακατανίκητη επιθυμία να συμπορευθούμε με τους Θεούς, όντες σε παραλήρημα. Στο Συμπόσιο του Πλάτωνα, μια γυναίκα, η Διοτίμα εξηγεί ότι ο έρωτας εκφράζει την ανάγκη και την επιθυμία μας να κατακτήσουμε την αιωνιότητα.
Ερωτας, μια μοναδική εμπειρία
Ο έρωτας είναι μια μοναδική εμπειρία, που μας παρασύρει, μας μεταμορφώνει, μας συγκινεί, μας επαναπροσδιορίζει, μας αποπροσανατολίζει, μας καθηλώνει. Είναι μια εμπειρία που μας αιχμαλωτίζει, ένας ιστός που υφαίνεται αργά και βασανιστικά γύρω μας.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο έρωτας δεν μπορεί παρά να έχει έναν μόνο άνθρωπο ως αντίκρισμα, ενώ άλλοι ερωτεύονται πολλές φορές. Τι είναι ο έρωτας; Μήπως είναι η ερμηνεία που του δίνει ο κάθε ένας από εμάς; Μήπως είναι συνώνυμο της έλξης, του πάθους, της ανάγκης για αγάπη, ή ακόμα και της αυτοκαταστροφής;
Συνειδητά ή ασυνείδητα, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τον έρωτα σαν μια αίσθηση που γεννιέται όταν εμφανιστεί το ‘Τέλειο’. Έστω και αν το τέλειο απέχει πολύ από την… τελειότητα, η υποκειμενικότητα του έρωτα το καθιστά μοναδικό και ανυπέρβλητο.
Ο έρωτας είναι τυφλός. Ο έρωτας δε γνωρίζει τάξεις, οικονομική κατάσταση, φύλο, ηλικία, γεωγραφικούς περιορισμούς.
Οι άνθρωποι ερωτεύονται, λατρεύουν τον ενθουσιασμό της αναζήτησης του άλλου, το πάθος και τη μαγεία, και μισούν την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα και την απομυθοποίηση. Ερωτεύονται για να ζήσουν την αμοιβαιότητα, για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους, για να βιώσουν την αγωνία και το απρόβλεπτο, για να κάνουν τη ζωή τους όμορφα πολύπλοκη.Ξέρει κανείς πως είναι ερωτευμένος, όταν δύο πράγματα τον συντρίβουν. Η παρουσία του (της) και η απουσία του (της).
Ερωτας, η κινητήρια δύναμη της ζωής
Μήπως ο έρωτας είναι η προβολή της επιθυμίας μας σε κάποιον που συναντούμε τυχαία; Η μήπως ο έρωτας είναι απλά η κινητήρια δύναμη της ζωής που μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε;
Μήπως τελικά ο έρωτας δεν είναι τίποτα άλλο παρά η Ιθάκη μας;
4 σχόλια:
ο έρωτας έχει μόνο ένα πραγματικό χαρακτηριστικό: τελειώνει.
ο έρωτας είναι αυτό που συμβαίνει όταν έχεις καιρό να γαμήσεις (να λείπουν τα ειρωνικά σχόλια εδώ...)
ο έρωτας, πιστεύω, αντιπροσωπεύει πάντα ένα έλλειμα, έλλειμα χαρακτήρα, καταπιεσμένες επιθυμίες, κτλ. Όσο λιγότερα έχεις από δαύτα, τόσο πιο πιθανό είναι να αγαπήσεις και όχι να ερωτευτείς (τι είπα ο πούστης)
ο έρωτας, αν είναι από την μια μεριά μόνο, είναι σχεδόν ό,τι ό,τι ό,τι χειρότερο. Το αμέσως χειρότερο είναι όταν τελειώνει και αυτό (για πολύ λιώσιμο)
"ερωτευόμαστε την επιθύμια μας, όχι το αντικείμενό της", Νίτσε. Να το σκέφτεσαι και να βλέπεις τον καπνό να ανεβαίνει στο ταβάνι
Έρωτας είναι η μεταμόρφωση του μοναχικού Εγώ στο μαγικό Εμείς (Ίρβιν Γιάλομ, κάπως έτσι)
Αρκετά. Καλή μας δύναμη. Καλή τύχη. Μακριά από μας. Και είπες πως θα δώσεις άλλον αέρα στο blog... πάντως με τόση σκέψη και ανάλυση πιστεύω μπορείς να τον σκοτώσεις, εν τη γέννησή του
λοιπόν, επειδή ξαναδιάβασα αυτά που έγραψα, και ακούγονται σχεδόν προσβλητικά σε έναν ερωτευμένο, αν όντως τα βρίσκετε έτσι, sorry, αγνοήστε με επιδεικτικά. Απλώς η απόψη ενός καμμένου με τον λάθος τρόπο...
ΟΧΙ MELANCHOLIC isa isa fenonte san kapoia apopsh pros to paron alla exoyme kai kapoia alla erwthmata pio panw gia na se dw kai se parakalw de thelw apopseis bibleiwn alla ekato ths ekato dikia sou!!!!
oso gia to allo nai eipa na dwsw allo aera alla apo ti blepw oi upoloipoi briskontai anesthitoi sth sofologia opote psaxnw na brw poio einai to ebesthito shmio tous wste na mporesw meta na tous dwsw kainouria erethismata!opote kane upomonh kai akolOUTHA!!
Δημοσίευση σχολίου