Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

μα τι πρέζα όμορφη

δύο ποιήματα του Bukowski. Ναι, το ξέρω πως ξέρετε αγγλικά, αλλά θέλω να κάνω ένα διάλειμμα. Στο poemhunter όλα
(http://www.poemhunter.com/poem/the-history-of-one-tough-motherfucker/)
(http://www.poemhunter.com/poem/to-the-whore-who-took-my-poems/)


Η ιστορία Ενός Σκληρού Γαμιόλη

Ήρθε ένα βράδυ στη πόρτα βρεγμένος λεπτός δαρμένος και
τρομοκρατημένος
Γάτος με στραβωμένο βλέμμα χωρίς ουρά
τον πήρα μέσα τον τάησα και έμεινε
έφτασε να με εμπιστεύεται ώσπου ένας φίλος που ερχόταν με το αμάξι
πέρασε από πάνω του
Πήγα ό,τι είχε μείνει σε έναν γιατρό που είπε, "όχι τίποτα
ελπίδες...δώστου αυτά τα χάπια... η σπονδυλική του στήλη
είναι διαλυμένη, αλλά είχε σπάσει και πριν και κάπως
ενώθηκε, εάν ζήσει δεν θα ξαναπερπατήσει, κοίτα
αυτές τις ακτίνες, τον έχουν πυροβολήσει, δες εδώ, τα σκάγια
είναι ακόμα μέσα...επίσης κάποτε είχε ουρά, κάποιος την έκοψε..."



Στην Πουτάνα Που Πήρε Τα Ποίηματά Μου

κάποιοι λένε να κρατάμε τις προσωπικές μεταμέλειες μακριά από το
ποίημα,
να μένουμε αφαιρετικοί, και υπάρχει λογική σε αυτό,
αλλά στον θεό σου·
δώδεκα ποιήματα κάνανε φτερά και δεν κρατάω αντίγραφα και έχεις τους πίνακές
μου
τους πιο καλούς μου· πνίγομαι:
προσπαθείς να με πατήσεις όπως οι υπόλοιπες;
γιατί δεν πήρες τα λεφτά μου; το κάνουν συνήθως
από το κοιμισμένο παντελόνι μεθυσμένο πεταμένο στη γωνία.
την επόμενη φορά πάρε το αριστερό μου χέρι ή πενηντάρικο
αλλά όχι τα ποιήματά μου:
δεν είμαι Σαιξπηρ
αλλά απλά κάποτε
δεν θα υπάρξουν άλλα, αφαιρετικά ή αλλιώτικα·
πάντα θα είναι τύποι και πουτάνες και αλκοολικοί
ως την τελευταία βόμβα,
αλλά όπως ο Θεός είπε,
σταυρώνοντας τα πόδια του,
βλέπω που έχω κάνει αρκετούς ποιητές
μα όχι και ακριβώς τόση πολλή
ποίηση.

Το δεύτερο το απαγγέλει, νομίζω παραλλαγμένο, γιατί δεν έχω ήχο εδώ τώρα, στο youtube:
http://www.youtube.com/watch?v=zSo9_iVc9Cs

Δεν υπάρχουν σχόλια: