στη γκριζα πολη ολα με πνιγουν
τοση ησυχια μου φερνει ανια
ξυπνα στο μυαλο μου τη νοσταλγια
Μετραω ασκοπα αδειες στιγμες
με την ελπιδα να ΄ρθει το χθες
τοτε που οι δυο μας ειχαμε κτισει
κοσμο δικο μας μια αγαπη να ζησει
Θελω το χρονο να τον γυρισω
νυχτες που περασαν να ξαναζησω
γεματες να γινουν οι αδειες στιγμες
θελω το τωρα να γινει χτες
Στον τοιχο γυρνα σαν τρελο το ρολοι
σαρακι ο χρονος το σωμα μου τρωει
ματια κοκκινα απ΄τον καπνο
το στομα στεγνωσε απ΄το ποτο
Στο τζαμι πεφτουν αργα οι ψιχαλες
και στο ποτηρι εχουν μεινει δυο σταλες
κυλησε η νυχτα ο ηλιος θα βγει
το φως στη ψυχη μου να φερει μπορει
Θελω τα ματια τωρα να κλεισω
στα ονειρα μου να σε συναντησω
να μου μιλησεις οπως παλια
και ας ξυπνησουμε αγκαλια
1 σχόλιο:
αυτό το στον τοίχο γυρνά σαν τρελό το ρολόι και σαράκι ο χρόνος το σώμα μου τρώει δεν υπάρχει. να ενημερώσει πως είμαστε σε αναζήτηση μουσικού για την μελοποίηση (την μελωδία την έχουμε βρει, κάποιον που να ξέρει θέμε για τα ακκόρντα κτλ)
Δημοσίευση σχολίου