Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ vol.17

«Αυτό που λες, δεν γίνεται Πίτερ! Το ξέρεις πως είναι πολύ δύσκολο να καταφέρω να ανοίξω τη θυρίδα του Ρίτσαρντ.Χρειάζεται εξουσιοδότηση για κάτι τέτοιο!» είπε η Λεϊλά εμφανώς εκνευρισμένη. «Το ξέρω αγάπη μου, όμως πρέπει να είσαι θετική. Το σχέδιό μας έχει πάει περίφημα ως τώρα!» απάντησε ο Πίτερ, προσπαθώντας να ηρεμήσει την Λεϊλά.Ο Ίαν κρυφάκουγε έκπληκτος την συζήτηση της Λεϊλά και του Πίτερ. «Είναι ζευγάρι!», σκέφτηκε. Ξαφνικά ένιωσε ένα χέρι να τον ακουμπάει στην πλάτη. Ήταν η Μπρούκ. «Συγνώμη κύριε, μπορώ να σας βοηθήσω? Ψάχνετε κάτι?» είπε η νεαρή καμαριέρα με ένα πλατύ χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη της. «Εεε, όχι ευχαριστώ!»απάντησε βιαστικά ο Ίαν και άρχισε να κατευθύνεται προς το ασανσέρ. «Τι ντροπή!» σκέφτηκε. «Η καμαριέρα με έπιασε να κρυφακούω.Δεν έπρεπε να γίνει αυτό.Έπρεπε να είμαι πιο προσεκτικός!» Πολλές σκέψεις πέρασαν απο το μυαλό του Ίαν και λίγο πριν πατήσει το κουμπί του ασανσέρ, γύρισε, κοίταξε την Μπρουκ και είπε αποφασιστικά «Για την ακρίβεια δεσποινής μου, θα μπορούσατε να με βοηθήσετε.Ψάχνω το δωμάτιο του Πίτερ..» , «Κας»τον διέκοψε η καμαριέρα. «Ψάχνετε το δωμάτιο του Πίτερ Κας.Και το βρήκατε! Το 601 είναι το δωμάτιο του! Θέλετε να τον ενημερώσω οτι είστε εδώ?»τον ρώτησε. «Όχι, όχι!! Ευχαριστώ.Θα το χειριστώ μόνος μου!» απάντησε ο Ίαν χαμογελώντας. Η Μπρούκ ανταπέδωσε το χαμόγελο και επέστρεψε στην δουλειά της.Μόλις εκείνη χάθηκε στους πελώριους διαδρόμους του ορόφου, ο Ίαν προσπάθησε να κρυφακούσει και πάλι τη συνομιλία του Πίτερ και της Λεϊλά ενώ σκεφτόταν πόσο σημαντικά πράγματα μπορεί να είχε χάσει απο την κουβλεντα τους όσο μιλούσε με την Μπρουκ. Οι σκέψεις αυτές εξαφανίστηκαν αστραπιαία από το μυαλό του, καθώς συνειδητοποίησε οτί είχε μόλις μάθει το επώνυμο του Πίτερ! Ναι! Τώρα πια ήταν ξεκάθαρο! Η όμορφη καμαριέρα του είχε αποκαλύψει μια σημαντική πληροφορία και ο τρόπος με τον οποίο το έκανε, έδειχνε πως ήταν διατεθημένηγια κάτι τέτοιο! Γιατί όμως? Γιατί μια καμαριέρα να θέλει να τον βοηθήσει? Η φωνή της Λεϊλά διέκοψε τις σκέψεις του Ίαν. «Δεν είναι ασφαλές να μιλάμε στο τηλέφωνο πια αγάπη μου.Καλύτερα να δώσουμε ραντεβού στο ίδιο δωμάτιο, αύριο στις 12 το μεσημέρι.». «Έχεις δίκιο γλυκιά μου», απάντησε ο Πίτερ «θα τα πούμε αύριο τότε.Να προσέχεις.». Ο Ίαν, ακούγοντας τα βήματα της Λεϊλά να πλησιάζουν προς την πόρτα, έτρεξε γρήγορα και κρύφτηκε στη γωνία, στο τέλος του διαδρόμου.Η πόρτα του 601 άνοιξε, και έκλεισε.Η Λεϊλά μπήκε στο ασανσέρ και εξαφανίστηκε… TO BE CONTINIUED…