ΤΕΛΟΣ ΧΡΟΝΟΥ(GAME OVER)

Τελευταια μερα του 2010 η σημερινη φιλες και φιλοι αναγνωστες και αποψε τα μεσανυχτα το 2011 θα μπει στη ζωη μας για τα καλα.Δεν περιμενω τιποτα απο το νεο ετος.Το καλυτερο θα ηταν να μεινουν τα πραγματα οπως εχουν και να μην κατηφορησουν περισσοτερο.Οποτε ευχομαι υγεια πανω απο ολα!(και να μην ανεβουν αλλο οι τιμες στα ποτα,και στα τσιγαρα αν γινεται).Χτες πριν πεσω για υπνο σκεφτομουν πως περασα τη χρονια που τελειωνει,ποσες καλες,ασχημες,εντονες,βαρετες στιγμες εζησα και ποσες θα τις θυμαμαι και του χρονου τετοια εποχη.Ταλαιπωρησα το μυαλο μου τουλαχιστον κανα μισαωρο μεχρι να αποκοιμηθω,κατι που σημαινει πως το 10 το καλο ηταν πραγματι καλο!Σκεφτομαι επισης αν θα ηταν βολικο στο τελος καθε χρονου να αδειαζαμε τη μνημη μας ετσι ωστε την πρωτοχρονια του νεου ετους να ξεκινουσαμε με κενη μνημη.Ετσι θα ηταν η καθε χρονια σαν ενα νεο ξεκινημα και θα ζουσαμε καθε στιγμη απο την αρχη σαν να μην την εχουμε ξαναζησει!Αλλα δε γινονται ουτε στο σινεμα αυτα.Ισως ειναι καλυτερα να θυμομαστε και τα καλα και τα κακα μεσα στα χρονια που περνουν για να μην ειναι η ζωη μονοτονη.Νομιζω το βαρυνα πολυ,αλλα εχω συγκινηθει πολυ γιατι αυτος ο χρονος μου αρεσε τελικα.Θα μου πειτε σου αρεσε δεν σου αρεσε την κανει για το χρονοντουλαπο κι αυτος.Οποτε ας ευχηθουμε να γραφω του χρονου τετοια εποχη τα ιδια και καλυτερα για το 2011.ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΑΛΑΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΒΡΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΦΡΥΔΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΜΟΥΤΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ Α.....Α!!!

έτσι

ποιος είναι αυτός ο τύπος στον καθρέφτη
που με μένα μοιάζει
αλλά αλλιώς κοιτάζει
ποιος είναι αυτός ο τύπος στον καθρέφτη
που κάτι μου λέει

ποιος είναι αυτός ο τύπος στον καθρέφτη
που σε άλλους κάτι πάει να πει
ενώ εγώ είμαι αλλού

και τι λέει
όταν εγώ τον σιωπώ
και τι νοιώθει
όταν

πού
και τι
και πώς
αλλά, το κούρασα

πού είναι αυτός ο τύπος
να πιάσει τώρα και να γράψει
να εξήγησει, και την ροή να αλλάξει

ποιος μας έντυσε
τις πανοπλίες που φοράμε
και για μια φορά ξεχνάμε
ποιος να γίνω όταν μάθω
τα ρούχα μου να βγάζω

σε ποιο ρυθμό χορεύω
και ποιος κανόνας με ορίζει
οι λέξεις που είπα, γιατί;
το τραγούδι που εχόρεψα, για ποια και τι

πού και τι και ποιος και γάμησέ τα
και άφησέ τα
και οι απαντήσεις
οι σωστές
είναι αυτές που γίναν χωρίς ερωτήσεις

αλλά,
αγάπη,
δεν ήσουν εκεί
να με ακούσεις
αλλά
τα αινίγματα δε βοηθάν
γι' αυτό με μια αλήθεια θα προσπαθήσω να τελειώσω
σε θέλω

There is a light that it never goes out . . .

!!!ΣΚΑΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΑΣ!!!

Θέλω να με συγχωρέσετε για την άσχημη γλώσσα που θα χρησιμοποιήσω σε αυτό το post μου!

Σκατα στα μούτρα σας γαμοκομματοσκυλα!!!!!!!!!!!!!!!!!!τρώγατε λεφτά τόσο καιρό τώρα θα τρωτέ σκατα και ξύλο !!!!!!!!!μας φτάσατε στο πάτο δεν έχετε τα απαυτα να παρετηθητε σας ψηφίζουν οι καραγκιόζηδες που τους ταΐζετε και έχετε τα μούτρα να μας πείτε και τι θα κάνουμε κιόλας!!!!!!!

Δεν έχω πάει ποτέ σε διαδήλωση το θεωρούσα ανούσιο . δεν έχω πετάξει ποτέ πέτρα σε κάποιον που φυλαει ‘’κάποιον ανώτερο άνθρωπο’’ δεν είχα πάει ποτέ στη πιο απλή συνέλευση γιατί το θεωρούσα χάσιμο χρόνου!!και τώρα πήγα σε μια τυχαία στο ΤΕΙ μου και κατάλαβα τώρα μετά από τόσα χρόνια άλλο ποσό μαλακες είμαστε και εμείς

Οργάνωσαν συνέλευση τα κομματόσκυλα συμφοιτητές (μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα σύμφωνα με τη δημοκρατίας μας)για να ψηφίσουμε για αυτά που είναι σκατα στο ΤΕΙ μας και εν συνεχεία και σε αλλά ΤΕΙ!!! και ενώ για πρώτη φορά μαζευτήκαμε πολλοί οι ίδιοι φοβηθήκαν και μας ελεγαν ότι δε μπορούμε να αποφασίσουμε . γιατι δεν ειμαστε η πλειοψηφία (κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ!) , όποτε ότι απόφαση και να πάρουμε θα μπορούσε κάποιος να προσβάλει και να βγει άκυρη !!!αρα μας λένε θα κάνουμε μια άλλη στης 18 Ιανουαρίου και τότε ότι αποφασίσουμε διότι δε θα μπορεί κανείς να τη προσβάλει επειδή θα είναι η τρίτη και σύμφωνα με το νόμο ………! ύστερα από συζητήσεις και διαπληκτισμούς αποφασίσαμε να γίνει και ξαφνικά μπερδεύτηκα νόμιζα ότι ήμουν μέσα στη βουλή !!! άρχισαν περί πρωτόκολλων άρθρων και εμείς καθόμασταν και περιμέναμε ποτέ θα συζητήσουμε για τα προβλήματα μας και ξαφνικά αρχίζουν και λένε σύμφωνα με το πρωτόκολλο τώρα θα πει ο καθένας τη θέση του και τα αιτήματα του! Βγαίνει λοιπόν ένας γνωστός μας της δαπ και λέει λέει ένα κατεβατό του ‘κόμματος ’ βγαίνει άλλο από άλλο κόμμα ξεκιναει και αυτός μπουρμπουρμπουρκαι άλλος μετά !! ρωτανε και τη πασπ και λέει δεν έχουμε να πούμε κάτι τώρα ! ωραία τελειώσαμε λένε ψηφίστε!!τι να ψηφίσουμε ρε παλιομαλακα εμείς δε θα πούμε τι θέλουμε !!όχι μας λέει σύμφωνα με το πρωτόκολλο πρώτα θα ψηφίσετε και μετά θα πείτε εσείς τις θέσεις σας έγινε ένας χαμός ψηφίζουμε και παίρνουν όλα από ένα ψήφο ακόμα και οι ίδιοι τους φοβόντουσαν να σηκώσουν το γαμοχερο τους ωραία λένε δε πάρθηκε καμία απόφαση τελειώσαμε!!(μηνύματα τηλέφωνα στα κόμματα όλα ‘οκ’!!)εκεί πεσανε παναγιές χρηστοί να μη τα πολυλογώ ένας ο όποιος ήξερε κάποια πράγματα από πρωτόκολλα και μαλακιες μας είπε ότι έτσι προφορικά δε βγάζετε τίποτα πρέπει να γράψετε ένα κείμενο με τα αιτήματα σας και να το βάλετε προς ψήφιση όπως τα κόμματα έτσι και έγινε !! στην αρχή ήμασταν λίγοι αυτοί που το γράφαμε και καταλήξαμε όλοι μαζί να συζητάμε και να γραφούμε !!τότε τα κομματόσκυλα μας κοίταζαν καλά καλά και παρόλο που τους ζητήσαμε να έρθουν και να τα διατυπώσουμε όλοι μαζί αφού συμφοιτητές είμαστε ρε καραγκιόζηδες πια πασπ και πια δαπ !!αυτοί αρνήθηκαν !

Με λίγα λόγια αυτοί θελαν να μη ψηφιστούν ούτε καν τα δικά τους ώστε να περούνε απόφαση μονή τους αφού μετά τις 15 αφού ψηφιζόντουσαν όλα και στη βουλή και στο ΤΕΙ τα δε αριστερά κόμματα όπως πάντα ήθελαν κατάληψη!

Τελικά για πρώτη φορά αυτό που γράψαμε βγήκε παμψηφεί και τα κομματοσκυλα σηκώθηκαν και φύγανε δε καθίσανε καν να συζητήσουμε οι ίδιοι πήγαν και τη πρόσβαλαν!! ότι είναι άκυρη η συνέλευση !αυτή είναι η δημοκρατία που μας κληρονομήσαν που ανεχόμασταν μερικοί και ανέχονται πολλοί για να πούμε ότι θέλουμε πόμολο για τη πόρτα πρέπει να μας το πει η πασπ για να θέλουμε θέρμανση η δαπ για να μη διαγραφτούν τα πτυχία μας αν κλείσει η σχολή η κνε!!

το μέσο (το πολιτικό μέσο εννοώ) έχει μετεξελιχθεί σε ισχυρότερο προσόν από ένα πτυχίο ή τις προσωπικές ικανότητες ενός ανθρώπου

οι περισσότεροι πολιτικοί λειτουργούν και εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα (συγνώμη, εξυπηρετούν τα συμφέροντα και του στενού τους κύκλου), λησμονώντας τις απαιτήσεις και την βούληση του λαού που τους επέλεξε

έννοιες όπως αξιοκρατία, ισότητα, ίσες ευκαιρίες, κοινωνική δικαιοσύνη και ευαισθησία είναι παντελώς άγνωστες και ανεφάρμοστες

οι περισσότεροι Έλληνες δυσφορούν μεν από τα στάσιμα (αν όχι οπισθοδρομικά) πολιτικά δρώμενα, αλλά στις πρόσφατες εκλογές προικίζουν τα 2 μεγάλα κόμματα και αναδεικνύοντας στην ουσία την οικονομική υποδούλωση και εξαγορά της πολιτικής ψήφου από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού

Το συμπέρασμα είναι ένα: Η κοινωνία (συμπεριλαμβανομένου και του Πανεπιστημίου) είναι έτσι δομημένη και διαμορφωμένη, ώστε αν δεν φανατιστείς, αν δεν εισχωρήσεις σε ένα κόμμα (κατά προτίμηση το προεδρεύον) και δεν σπαταλήσεις πολύτιμο χρόνο και φαιά ουσία σε αυτό, περιορίζονται κατά πολύ οι πιθανότητες επιτυχίας και προσωπικής ανέλιξης. Οι ενσυνείδητοι πολιτικοποιημένοι αφενός είναι ελάχιστοι και αφετέρου γεννήθηκαν σε λάθος εποχή και κυρίως σε λάθος χώρα...αλλά αυτό που με χαροποίει και μου δίνει ελπίδα είναι ότι έχουν αρχίσει να αυξάνονται μέχρι να βρουν κάτι καινούργιο να μας πουλήσουν τα κομματόσκυλα!

Σφηνάκι για σήμερα? Μια κουραδα όχι για εσάς αλλά για όλους όσους νομίζουν ότι θα μας κυβερνανε όπως θέλουν αυτοί!!!!φτιάχνετε σε μετά από πέψη του οργανισμού και αποβάλετε όταν έρθουν τα δύσκολα!!!!!

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!

Αγαπητοι αναγνωστες επεστρεψα εκτακτα αποψε γιατι το κρυο γυρισε μετα απο πολυ καιρο στη χωρα μας!Το κρυο ειναι πολυ τσουχτερο απο το μεσημερι και πιστευω οι συνθηκες ειναι καταλληλες για να τα τσουξουμε και εμεις!Το μονο που θα ηθελα ειναι σημερα το βραδυ να πιω οσο πρεπει για να μη θυμαμαι τι εκανα και οσο χρειαζεται για να μας μεινει η βραδια αξεχαστη!Και το πρωι να ειναι ολα λευκα και να μην παω στη δουλεια!!

ΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ,ΟΜΟΡΦΕΣ ΜΕΡΕΣ....

Εχω να γραψω καιρο,δεν ειναι οτι δεν ειχα θεματα,απλα περιμενα να περασει λιγος καιρος για να τα ζυγισω ολα στο κεφαλι μου καλυτερα.Το κεφαλι μου παραμενει αποβλακωμενο με αυτον τον καιρο,αυτος ο νοτιας κατι κουβαλαει μαζι του και μας κοιμιζει καθημερινα ολο και περισσοτερο. Ολη η Ευρωπη εχει ξεπαγιασει και εμεις κανουμε ακομα μπανιο,απο οτι ειδα στο δελτιο του STAR!Η φορολογια κυμαινεται στις τιμες της θερμοκρασιας.Βεβαια αν το δεις κι απο την αλλη πλευρα ο καιρος ειναι φιλικος προς το πορτοφολι μας,αν εκανε κανα π-----κρυο θα παιρναμε ευκολα το πρωτο συνθετικο της λεξης με τις τιμες του πετρελαιου.Οποτε μαλλον μας αγαπαει ο θεος!Κατα τα αλλα εγινε και ενα happening που μας ξυπνησε λιγο για δυο σαββατοκυριακα.Κοσμος πλημμυρισε την πολη μας,ανθρωποι μιλαγαν σε πλατειες και απο κατω πληθος χειροκροτουσε και ζητωκραυγαζε,εμενα με χαιρετουσαν και με κερνουσαν ολοι(μαλλον εγινα δημοφιλης κι ας εχω καιρο να bloggαρω),οι δρομοι γεμισαν με πολυχρωμα χαρτακια οπως στο καρναβαλι(τυχαιο δεν νομιζω),οι γονεις μου με πηραν απο το χερι και με ξαναπηγαν σχολειο οπως στο νηπιαγωγειο(ενιωσα πολυ ομορφα) και αλλες πολλες ομορφιες γενικα.Το μονο αρνητικο ηταν με το προγραμμα της τηλεορασης που διαφοροποιηθηκε λιγο αλλα ποιος καθεται σπιτι οταν συμβαινουν ολα αυτα εξω?Τωρα που ειπα για τηλεοραση πρεπει να εχει πολυ ενδιαφερουσες εκπομπες φετος αλλα δεν εχω δει καμια...Big brother,master chef,αλλο ενα παλι με σεφ(δε θα χουμε να φαμε σε λιγο κι αυτοι πανε για μαγειρες)next top model,x-factor,deal,just the two of ash, ο ι κ ο γ ε ν ε ι α κ ε ς ι σ τ ο ρ ι ε ς και γενικα γινεται χαμος.Α και ξεχασα και την σειρα που εχει κλεψει την παρασταση,το ΤΟ ΝΗΣΙ.Δεν υπαρχει κανεις που δεν το βλεπει!Εγω δεν το εχω δει ακομα γιατι ολοι μου λενε ''Μην το δεις ειναι πολυ καταθλιπτικο,θα κλαψεις''.Οποτε δεν το βλεπω.Αγαπητοι αναγνωστες μου δεν νομιζω οτι ξεχασα κατι τα ξαναλεμε μετα τα Χριστουγεννα.Μεχρι τοτε καλα κουραγια!

merry drinkmas

νο 2

"Πέρα από το Τ., υπάρχει το Τζ.
Αλλά πρόσεχε, στο Τζ δεν είναι το τέρμα, υπάρχει παρακάτω."

Το τοπίο, ερημικό. Μια ακρογιαλιά, ένα μικρό βραχονήσι στο βάθος. Αλλά στη σκηνή, πλήθος προσώπων. Γίνεται, φυσικά, να 'σαι μόνος στα κρογιάλι και μαζί σου συνοδεία μια χορωδία προσώπων, φανταστικά, αλλά να κάνουν μια βουή εκκωφαντική, ικανή να πατήσει τον ήχο του πρωινού.

Δεν υπάρχει κάτι περισσότερο από ένα πρωινό μπάνιο σε μια ερημική ακρογιαλιά. Αυτό είναι το κέντρο του κόσμου, γύρω από το οποίο θα ζητήσουν να στηριχθούν μέρες ξένες, μέρες αλλονών.

Οι λέξεις, αυτό κράτα μόνο, και ξέχνα τα υπόλοιπα, είναι προορισμένες να κρατάν την ουσία σε γυάλα. Να την αιχμαλωτίζουν, να την αποστειρώνουν και να την κάνουν τετράγωνη και φοβισμένη.

Δεν είναι όλα όπως τα προγραμματίζουμε. Και καμιά φορά, δεν ξέρω...

Βρήκαμε τη μουσική, βρήκαμε τη ζωγραφική, και μετά είπαμε να αποτυπώσουμε το είναι μας σε λέξεις περίεργες. Ε, δεν είναι εύκολο. Είναι αφύσικο. Είναι μια σταλιά φυσικό βασικά.

Τα νήματα που τους ενώνουν, είναι λεπτά μα δε κόβονται. Είναι τα μόνα που τους κρατούν μαζί σε αμοιβαία κίνηση. Και ίσως να είναι αυτά που τους κρατάν σε στάση όρθια. Είναι λεπτά, είναι απλά, και αν δεν ήθελα να καλύψω με πέπλο την σιωπή μου, θα σου έλεγα ποια είναι. Μα σιωπώ, όσα έχω γράψει είναι μια έκφραση της σιωπής, σιωπής απλής χωρίς άλλα στολίδια, σιωπής προσωπικής και περίεργης. Μα ίσως να ξέρεις, ίσως να μου εξηγήσεις. Και ... ψέμματα. Η σιωπή είναι μόνο μια κρύα τελεία.

ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ vol.18

Ο ‘Ιαν μόλις σιγουρεύτηκε οτι δεν υπήρχε κανένας στο διάδρομο, βρήκε την έξοδο κινδύνου που φυσιολογικά χρησιμοποιούνταν μόνο απο το προσωπικό του ξενοδοχείου και κατεβαίνοντας γρήγορα τις σκάλες, βρέθηκε στο υπόγειο parking. ‘Ολα ήταν ήσυχα εκεί, μόνο μια φιγούρα ντυμένη με μαύρα δερμάτινα ρούχα πάνω σε μια μηχανή μεγάλου κυβισμού κατευθυνώταν με αρκετά μεγάλη ταχύτητα προς την έξοδο. Ένα απότομο φρενάρισμα ακούστηκε και η μηχανή σταμάτησε ακρίβως μπροστά απο τον ‘Ιαν. Εκείνος έκανε μερικά βήματα προς τα πίσω ενστεικτοδώς και στάθηκε εκεί με μια έκφραση απορίας στο πρόσωπό του..Ο οδηγός της μηχανής έβγαλε το κράνος και λαμπερές μαύρες μπούκλες έπεσαν απαλά στον ώμο του. ‘Ηταν η Μπρούκ. Ο Ίαν είχε μείνει έκπληκτος να την κοιτάζει όταν τελικά εκείνη του μίλησε. «Δεν περίμενες να με ξαναδείς τόσο σύντομα, έτσι δεν είναι?»τον ρώτησε χαμογελώντας. «Ομολογώ πως όχι.»απάντησε ο ‘Ιαν δειλά προσπαθώντας να καταλάβει τί συνέβαινε.. «Είμαι σίγουρη πως έχεις ένα σωρό απορίες» είπε η Μπρούκ γεμάτη κατανόηση. «Η αλήθεια είναι πως με έχεις μπερδέψει πολύ» της απάντησε ο Ίαν μεταξύ σοβαρού και αστείου. «Αλήθεια? Δεν είχα τέτοια πρόθεση.Λυπάμαι.»είπε εκείνη. Ακολούθησαν μερικές στιγμές σιωπηλής αμηχανίας και χωρίς να χάνει άλλο χρόνο η Μπρούκ είπε στον ‘Ιαν «Τέλοσπάντων, είμαι πρόθυμη να σου τα εξηγήσω όλα.Σίγουρα θα έχουμε πολλά να πούμε οι δυό μας Ίαν.Νομίζω ξέρεις σε τί αναφέρομαι.». «Ξέρεις και το όνομά μου? Μα πώς? Πώς?....Ξέρεις και για τη Λεϊλά.?». «Είναι μεγάλη ιστορία.Ναι ξέρω και για τη Λεϊλά, όπως επίσης και για τον Ρίτσαρτν, όμως θα ήταν καλύτερο να τα συζητήσουμε κάπου αλλού αυτά.Το μέρος εδώ δεν είναι ασφαλές για τέτοιου είδους συζητήσεις.», «Ναι έχεις δίκιο Μπρούκ..Καλύτερα.» απάντησε ο Ίαν μη μπορώντας να πιστέψει όσα άκουγε. «Λοιπόν? Θα αναίβεις?» ρώτησε ανυπόμονα η Μπρουκ..Χωρίς δεύτερη σκέψη ο ‘Ιαν ανέβηκε στη μηχανή μαζί με την Μπρούκ και αναπτύσοντας μεγάλη ταχύτητα, οι δυό τους χάθηκαν στους αχανείς δρόμους του Μανχάτταν...TO BE CONTINIUED…

αυτή η τρέλα δεν πρέπει να σταματήσει

στην άκρη της τραμπάλας στέκουμαι και χαίρομαι
υποθέτω πως κάτι υπάρχει από την άλλη, και δεν πέφτω
συνήθως δεν έρχομαι από δω
είναι που έλεγα πως δεν έχει νόημα
και δεν έχει

η μεγαλύτερη προσπάθεια δεν είναι αρκετή
δεν μπορεί να είναι τίποτα αρκετό, άμα ζητά να ικανοποιήσει κάτι πέρα από τον εαυτό του

οι τραμπάλες δεν μπορούν να σε παν πολύ ψηλά
σε ανεβάζουν για λίγο
και είναι το βάρος από την άλλη μεριά, που σε τινάζει

Έπρεπε κάποτε κάποιος να ζωγραφίσει με χρώματα κόκκινα και μπλε ένα ξυσμένο μολύβι. αυτός κάθισε και σκάρωσε ό,τι πιο περίεργο μπορούσε να σκεφτεί εκείνη την στιγμή και τα ζωγράφισε πάνω στη μικρή επιφάνεια του μολυβιού, μα πήρε μόνο το γκρι χρώμα, και το μαύρο. Και μετά αναρωτιόταν, γιατί το μολύβι δεν έγραφε.

και το ανάλογο άσμα.

DREAM ON

Έπεσε τυχαία στα χέρια μου τις προάλλες το παρακάτω άρθρο και διαβάζοντάς το με έκανε να αναθεωρίσω ορισμένα πράγματα και να θυμηθώ οτι τελικά τίποτα δεν πάει χαμένο, τίποτα δεν είναι ανόητο, κάνεις δεν μπορεί να μας σταματήσει απο το να πετύχουμε τους στόχους μας και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τα όνειρά μας.Όσα «ΔΝΤ» και όσες «οικονομικές (και μη) κρίσεις» και αν προκύψουν στη ζωή, τελικά μόνο όσοι δεν παύουν να ονειρεύονται καταφέρνουν να επιβιώσουν.Γιατί όπως είπε και η Eleanor Roosevelt περίπου 50 χρόνια πριν, «Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στην ομορφιά των ονείρων τους»



"Δεν είμαστε ονειροπόλοι, δεν είμαστε απο άλλο πλανήτη, απλά συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε περισσότερο απο ποτέ, όχι για να αποδράσουμε απο την πραγματικότητα αλλά για να φτιάξουμε μια νέα.Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που το οραματίστηκαν. Φαντάσου να τρέχεις με χίλια στην πίστα ράλι του αιωνίως ξέγνοιαστου πριγκιπάτου του Μονακό.Και ξαφνικά, μετά την στροφή, ένα τεράστιο φωτεινό stop ξεπροβάλλει αναπάντεχα και σε προειδοποιεί για επερχόμενο κίνδυνο. Και το χρυσό ηλιοβασίλεμα του Μόντε Κάρλο θαμπώνει απο σύννεφα και ο ορίζοντας δεν είναι πια το φωτεινό μέλλον γεμάτο απο απέραντες ευκειρίες που σου υποσχέθηκαν. Αφήνεις το γκάζι.

Μέχρι πριν απο λίγο καιρό ήμασταν η χρυσή γενιά που δεν γνώρισε ποτέ πείνα και πόλεμο, που είχε την πολυτέλεια των σπουδών, των gadget, των διακοπών, της δίαιτας μπροστά σε παραγεμισμένα ψυγεία.Τα αντανακλαστικά μας δεν ήταν προετοιμασμένα. «Η γενία των 700 ευρώ» δεν εκπαιδεύτηκε για κάτι τέτοιο. Οι κοινωνιολόγοι απερίφραστα δήλωναν προ κρίσης οτι οι «Millenium» διαθέτουν αντανακλαστικά γέρου, με λίγα λόγια το βάζουν κάτω εύκολα, δεν παλεύουν για να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους, απογοητεύονται, ενδίδουν με την πρώτη στραβοτιμονιά. Τώρα που το χρήμα κατακρημνίστηκε ως υπέρτατη αξία πιθανολογούμε οτι οι νέες αξίες θα εκθρονίσουν τις παλιές και θα φυτρώσουν νέα φτερά στη θέση των παλιών. Τότε όλοι ανεξαρτήτως, πιτσιρικάδες, μεγάλοι ή μεγαλύτεροι μπορεί να σταματήσουμε να κάνουμε όνειρα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα ενός κομφορμισμού χωρίς άνθη, εις το όνομα του «Richistan» και του επιχρυσωμένου bling blong.

Ήδη μια νέα πραγματικότητα ξεδιπλώνεται σαν χαλί κάτω απο τα πόδια μας.Νέοι τρόποι, στόχοι και προοπτικές ταράζουν τα βαρετά λιμνάζοντα νερά. Η αντίδραση όλο και περισσότερων γύρω μας είναι νέες παρέες και κολεκτίβες που στρώνουν το δικό τους μονοπάτι. Εφόσον τίποτα δεν γίνεται θα το κάνουμε εμείς να συμβεί. Το στρίμωγμα ξεβολεύει τους ανθρώπους και τους κάνει πιο αποφασισμένους. Όταν δεν υπάρχει στήριγμα, όταν δεν υπάρχει τίποτα πίσω, μπορείς να πας μόνο μπροστά.

Έχω αρκετούς φίλους που άλλαξαν τρόπο πλεύσης: για να αντιμετωπίσουν την κρίση πίστεψαν ακόμη περισσότερο στα όνειρά τους, εφόσον δεν υπήρχε άλλη διέξοδος. Άλλοι αποφάσισαν ναφύγουν και άλλοι να μείνουν, να γκρεμίσουν και να ξαναχτίσουν με νέα υλικά.

Αν νομοτελειακά το αντανακλαστικό στη δράσα είναι η αντίδραση, τότε, φίλοι μου, δεν υπάρχει τίποτα πιο υγιές απο το να ξεχάσουμε τα πάντα, να σφυρίξουμε αδιάφορα, να γελάσουμε στον εαυτό μας και να συνεχίσουμε το δρόμο μας με ακόμα μεγαλύτερο διασκελισμό."

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΙΑΝ

Βραδιασε παλι,τα φωτα σβηνουν
στη γκριζα πολη ολα με πνιγουν
τοση ησυχια μου φερνει ανια
ξυπνα στο μυαλο μου τη νοσταλγια

Μετραω ασκοπα αδειες στιγμες
με την ελπιδα να ΄ρθει το χθες
τοτε που οι δυο μας ειχαμε κτισει
κοσμο δικο μας μια αγαπη να ζησει

Θελω το χρονο να τον γυρισω
νυχτες που περασαν να ξαναζησω
γεματες να γινουν οι αδειες στιγμες
θελω το τωρα να γινει χτες

Στον τοιχο γυρνα σαν τρελο το ρολοι
σαρακι ο χρονος το σωμα μου τρωει
ματια κοκκινα απ΄τον καπνο
το στομα στεγνωσε απ΄το ποτο

Στο τζαμι πεφτουν αργα οι ψιχαλες
και στο ποτηρι εχουν μεινει δυο σταλες
κυλησε η νυχτα ο ηλιος θα βγει
το φως στη ψυχη μου να φερει μπορει

Θελω τα ματια τωρα να κλεισω
στα ονειρα μου να σε συναντησω
να μου μιλησεις οπως παλια
και ας ξυπνησουμε αγκαλια

Μη μου τη μέρα τάραττε

Ο Homo sapiens εμφανίστηκε στη γη πριν 200.000 χρόνια και έλαβε την πιο ολοκληρωμένη του μορφή πριν 50.000 χρόνια. Αν θεωρήσουμε ότι ένας μέσος άνθρωπος μιας πιο αναπτυσσόμενης κοινωνίας ζει 75+ χρόνια και κάνουμε τις πράξεις μας, θα καταλήξουμε στο ότι ο κάθε ένας από εμάς διεκδικεί το 0,15% της ανθρώπινης ιστορίας. Εσείς που είστε πιο έξυπνοι από εμένα καταλαβαίνεται ότι μιλάμε για ένα πολύ πολύ μικρο κομμάτι από την πίτα της ιστορίας. Ας αρχίσουμε... και εσείς ρε μαλάκες με τα ΔΝΤ σας, με τα βατοπέδια σας, με τις SIEMENS σας, με τους μαυροφορεμένους ρασοφόρους σας(κάποτε διέδιδαν το λόγο του Κυρίου και λέγονταν Ιερείς, τώρα διαδίδουν το χρήμα του εκάστοτε κυρίου και λέγονται ανιερείς) θέλετε να γεμίσετε τη κομματάκι από τη πιτούλα μου με σκατά? Σκατά στα μούτρα σας! Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει.. δεν είναι οτι μας γαμάτε απ όλες τις πάντες.. θέλετε να το βουλώνουμε κι όλας. Κατασκευάζεται έναν "ελεγχόμενο ταξικό πόλεμο" για να έχουμε κάτι να ασχολούμαστε! Φορτηγατζήδες εναντίον όλων, βενζινάδες εναντίον όλων, ένστολοι εναντίον όλων, μέσα μαζικής μεταφοράς εναντίον όλων, αγρότες εναντίον όλων!! Όλοι εναντίον όλων και όλα καλά?! Όλα αυτά είναι άσχημα.. το χειρότερο κατά την άποψη μου είναι ότι μου κόβετε την ελπίδα και βάζετε βαρίδια στα όνειρα μου. ΚΆΤΩ τα χέρια σας από το 0,15 μου, ουστ!

για να δούμε τώρα

Έχω ξεχάσει την ταυτότητά μου σε ένα σπίτι σε ένα νησί, από τον Αύγουστο. Το σπίτι είναι εξοχικό φίλου μου, αλλά δεν γίνεται να πάω να την πάρω, γιατί ο πατέρας του το κλείνει με έναν συγκεκριμένο τρόπο και πρέπει να είναι και αυτός για να το κλείσει.
Οκ, κατανοητό, πάω λοιπόν να βγάλω καινούργια ταυτότητα. Για τούτο χρειάζομαι πιστοποιητικό γέννησης, φωτογραφίες, παράβολο και μάρτυρα. Τα δύο πρώτα είναι εύκολα, τα είχα ήδη από εχθές. Το παράβολο τώρα, το παίρνουμε είτε από το ΚΕΠ, που είναι στο δημαρχείο της Μάκρης και άρα δίπλα, είτε από την εφορία, που είναι στην Παλλήνη και σχετικά μακριά (άσε που έχει πάντα ουρά εκεί). Ίσως να μπορείς να το πάρεις και από τράπεζα δεν ξέρω. Τέσπα, βρίσκω μάρτυρα (loco zardinero) και πάω στις 11 στο ΚΕΠ να πάρω παράβολο. Έλα όμως που τους τελειώσανε! Έχει πάει λέει μια τύπισσα στην Παλλήνη να φέρει καινούργια, θα έρθει κατά την μία παρά. Οκ, βρίσκω εγώ νέο μάρτυρα που να μπορεί να έρθει μαζί μου εκείνη την ώρα, και πάω μία και κάτι στο ΚΕΠ να πάρω το παράβολο. Surprise, ακόμη να έρθει η τύπισσα, φαίνεται πηγαίνουν στην Παλλήνη με γαϊδούρι. Θα έρθει λέει στις δύο. Δυόμιση όμως κλείνει η γραμματεία στην αστυνομία, και δεν θα προλάβαινα, οπότε το αφήνω για σήμερα.
Πάω λοιπόν σήμερα κατά τις 11 πάλι στο ΚΕΠ για το παράβολο. Αυτήν την φορά είχανε. Δεν δούλευε το φαξ τους βέβαια, και δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν άλλο κόσμο. Εγώ τα κατάφερα πάντως. Βρίσκω πάλι μάρτυρα, τον siniag, ο οποίος δουλεύει δίπλα από το τμήμα και μπορεί να πεταχτεί μια στιγμή. Έκπληξη πάλι, η γραμματεία τις Τετάρτες δουλεύει από τις δύομιση και μετά! Λέω λοιπόν να πάω το απόγευμα, βρίσκω πάλι άνθρωπο, έχω σπάσει τα νεύρα όλων με αυτήν την ιστορία, και κλείνουμε ραντεβού πέντε και τέταρτο έξω από το τμήμα. Για μάντεψε, ο υπεύθυνος λέει λείπει σε μια δουλειά θα έρθει σε λίγο!!
Κανονίζω να ξαναπάω στις 6:15, μπας και τον πετύχω, μέχρι τις εφτά είναι. Φεύγω τώρα, καλή μου επιτυχία...



update: φυσικά περίμενα μισή ώρα μέχρι να ήρθε η υπεύθυνος, είχε πάει λέει για μια ενημέρωση. Φαίνεται να τα κατάφερα πάντως, 100% σίγουρος δεν γίνεται να είσαι ποτέ. Η γαμάτη ατάκα, προς την μάρτυρα: "πάλι καλά που την μητέρα σου δεν την λένε Μαρία, γιατί ψάχνουμε κάποια με το όνομά σου!"

ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ vol.17

«Αυτό που λες, δεν γίνεται Πίτερ! Το ξέρεις πως είναι πολύ δύσκολο να καταφέρω να ανοίξω τη θυρίδα του Ρίτσαρντ.Χρειάζεται εξουσιοδότηση για κάτι τέτοιο!» είπε η Λεϊλά εμφανώς εκνευρισμένη. «Το ξέρω αγάπη μου, όμως πρέπει να είσαι θετική. Το σχέδιό μας έχει πάει περίφημα ως τώρα!» απάντησε ο Πίτερ, προσπαθώντας να ηρεμήσει την Λεϊλά.Ο Ίαν κρυφάκουγε έκπληκτος την συζήτηση της Λεϊλά και του Πίτερ. «Είναι ζευγάρι!», σκέφτηκε. Ξαφνικά ένιωσε ένα χέρι να τον ακουμπάει στην πλάτη. Ήταν η Μπρούκ. «Συγνώμη κύριε, μπορώ να σας βοηθήσω? Ψάχνετε κάτι?» είπε η νεαρή καμαριέρα με ένα πλατύ χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη της. «Εεε, όχι ευχαριστώ!»απάντησε βιαστικά ο Ίαν και άρχισε να κατευθύνεται προς το ασανσέρ. «Τι ντροπή!» σκέφτηκε. «Η καμαριέρα με έπιασε να κρυφακούω.Δεν έπρεπε να γίνει αυτό.Έπρεπε να είμαι πιο προσεκτικός!» Πολλές σκέψεις πέρασαν απο το μυαλό του Ίαν και λίγο πριν πατήσει το κουμπί του ασανσέρ, γύρισε, κοίταξε την Μπρουκ και είπε αποφασιστικά «Για την ακρίβεια δεσποινής μου, θα μπορούσατε να με βοηθήσετε.Ψάχνω το δωμάτιο του Πίτερ..» , «Κας»τον διέκοψε η καμαριέρα. «Ψάχνετε το δωμάτιο του Πίτερ Κας.Και το βρήκατε! Το 601 είναι το δωμάτιο του! Θέλετε να τον ενημερώσω οτι είστε εδώ?»τον ρώτησε. «Όχι, όχι!! Ευχαριστώ.Θα το χειριστώ μόνος μου!» απάντησε ο Ίαν χαμογελώντας. Η Μπρούκ ανταπέδωσε το χαμόγελο και επέστρεψε στην δουλειά της.Μόλις εκείνη χάθηκε στους πελώριους διαδρόμους του ορόφου, ο Ίαν προσπάθησε να κρυφακούσει και πάλι τη συνομιλία του Πίτερ και της Λεϊλά ενώ σκεφτόταν πόσο σημαντικά πράγματα μπορεί να είχε χάσει απο την κουβλεντα τους όσο μιλούσε με την Μπρουκ. Οι σκέψεις αυτές εξαφανίστηκαν αστραπιαία από το μυαλό του, καθώς συνειδητοποίησε οτί είχε μόλις μάθει το επώνυμο του Πίτερ! Ναι! Τώρα πια ήταν ξεκάθαρο! Η όμορφη καμαριέρα του είχε αποκαλύψει μια σημαντική πληροφορία και ο τρόπος με τον οποίο το έκανε, έδειχνε πως ήταν διατεθημένηγια κάτι τέτοιο! Γιατί όμως? Γιατί μια καμαριέρα να θέλει να τον βοηθήσει? Η φωνή της Λεϊλά διέκοψε τις σκέψεις του Ίαν. «Δεν είναι ασφαλές να μιλάμε στο τηλέφωνο πια αγάπη μου.Καλύτερα να δώσουμε ραντεβού στο ίδιο δωμάτιο, αύριο στις 12 το μεσημέρι.». «Έχεις δίκιο γλυκιά μου», απάντησε ο Πίτερ «θα τα πούμε αύριο τότε.Να προσέχεις.». Ο Ίαν, ακούγοντας τα βήματα της Λεϊλά να πλησιάζουν προς την πόρτα, έτρεξε γρήγορα και κρύφτηκε στη γωνία, στο τέλος του διαδρόμου.Η πόρτα του 601 άνοιξε, και έκλεισε.Η Λεϊλά μπήκε στο ασανσέρ και εξαφανίστηκε… TO BE CONTINIUED…

Ιδρυτική Διακήρυξη

Σήμερα στη μαγική east coast 08/10/10, εγώ, ο Loco Zardinero, κάτοικος east coast, αποφάσισα την ίδρυση κόμματος με την επωνυμία, ΠΡΏΤΑ Ο ΠΟΛΊΤΗΣ..ΜΕΤΆ Ο ΛΩΠΟΔΎΤΗΣ.


Η απόφαση αυτή είναι αποτέλεσμα μιας σκέψης της στιγμής και πολύ μικρής ευαισθησίας πάνω σε θέματα πολιτικής, θέματα εθνικής, κοινωνικής και περιβαλλοντολογικής πολιτικής. Η ίδρυση του κόμματος κατά τη γνώμη μου επιβάλλεται από τις ανάγκες των καιρών. Ανάγκες, οι οποίες πλέον δεν μπορούν να καλυφθούν από το υπάρχον πολιτικό σκηνικό. Θεωρώ ότι ο "κύκλος"τους έχει "κλείσει" και γι' αυτόν τον λόγο προχωρώ στην ίδρυση του κόμματός μου. Θεωρώ ότι υπάρχει χώρος για νέα μπαράκια και κλάμπ, τα οποία και θα είναι τελείως διαφορετικά από εκείνα που κάποτε χαρακτήριζαν την "αυγή" της νέας εποχής. Κάποτε τα μεγάλα σημερινά μπαράκια και κλάμπ εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της εποχής τους και γι' αυτό έλαβαν τη σημερινή τους μορφή. Μέσα σ' ένα περιβάλλον πολλών νοθευμένων ποτών, ήταν λογικό ν' αναπτύξουν τεράστιους μηχανισμούς και να εμπλακούν σε αναλόγου μεγέθους πουστιές που εξυπηρετούσαν κοινωνικά και ταξικά συμφέροντα. Έπρεπε να διαθέτουν καθαρά ποτά, τα οποία θα ικανοποιούσαν τις ανάγκες των υπέρμαχων της μπάρας.

Σήμερα όλα είναι σκατά. Οι εχθροί του καλού ποτού έχουν πλέον αλλάξει μορφή. Το παγκόσμιο ιδεολογικό περιβάλλον έχει ξεκαθαρίσει οριστικά και δεν υπάρχουν τα παραδοσιακά οινοποιητήρια, τα μπαράκια να κάνεις το χαμό σου και τα κλαμπάκια να κουνήσεις το κορμί σου σαν άνθρωπος. Ως εκ τούτου τα δεδομένα άλλαξαν. Σήμερα οι εχθροί του "πότη" δεν είναι οι παλιοί "συνωμότες", που απεργάζονταν "εκτροπές". Σήμερα οι εχθροί του "πότη" είναι πιο "ελκυστικοί" και ως εκ τούτου πιο επικίνδυνοι. Σήμερα δεν απειλούν με νοθευμένα ποτά και ηλίθιους μπάρμαν, αλλά με ένα μαζικό πόλεμο κατά του πότη.


Οι εχθροί του καλού ποτού και κατ επέκταση του "πότη" χρησιμοποιούν την τεχνολογία. Τα ΜΜΕ και το ίντερνετ είναι πολύ πιο επικίνδυνα απ' ό,τι φαίνονται. Πίσω από τα "ανώδυνα" και τα "γυαλιστερά" μπουκάλια, brands, γκομενάκια, φασιανούς, καράβια, περιπατητές και κτήματα που μας προβάλουν "δωρεάν", κρύβονται συμφέροντα τεράστια. Συμφέροντα, που έχουν άμεσο κέρδος από την ισοπέδωση του καλού ποτού. Συμφέροντα, που έχουν άμεσο κέρδος από την αποκτήνωση του ανθρώπου. Από τη μετατροπή του σε ένα απλό καταναλωτικό ζώο χωρίς πατρίδα και πολιτισμό.

Ό,τι έχει αξία σ' αυτόν τον τόπο, σταδιακά πηγαίνει σε ξένα χέρια. Η λαίλαπα της Νέας Τάξης έχει δημιουργήσει μια τεράστια "δίνη", που καταπίνει ποτά και "πότες". Έχει βάλει τους ανθρώπους σε μια μεγάλη "ποτομηχανή" και τους ομογενοποιεί σε βαθμό που να ισοπεδώνει κάθε οινοπνευματική πολιτισμική ιδιαιτερότητα Για έναν λαό με έναν τεράστιες ανάγκες για ποτό, όπως οι Έλληνες, αυτό είναι απαράδεκτο. Είναι απαράδεκτο τόσο για τους ίδιους όσο και για τους υπόλοιπους λαούς, οι οποίοι "κινδυνεύουν" να στερηθούν την πραγματική ελληνική παρουσία. Θα είναι φτωχότερος ο κόσμος, αν οι Έλληνες πάψουν να πίνουν και χαθούν μέσα στα ψεύτικα και γυαλιστερά πρότυπα της Νέας Τάξης.


Αυτά είναι τα προβλήματα που σήμερα πρέπει ν' αντιμετωπισούν! Προβλήματα, που για τη λύση τους απαιτούν Γνώση, Ευαισθησία και πολύ αλκοόλ Αυτά είναι τα "όπλα" του κόμματός μας απέναντι στις προκλήσεις και τις "απειλές" της σύγχρονης εποχής.

Ο ΠΡΌΕΔΡΟΣ
Loco Zardinero

Χα!!!!!!!!!!hello again!!!!!!!!! Μετά από αρκετό καιρό λοιπόν με τόσα πολλά να έχουν γίνει και πιο πολλά να μην έχουν γίνει μου ήρθε και μένα να ξαναγράψω αλλά δε ξέρω από πού να αρχίσω και που να τελειώσω!!!!!!!!λοιπόν επειδή σήμερα δε ξέρω πως έγινε απλά έτσι όπως έκανα ζάπινγκ στη TV σταμάτησα στο alter και έβλεπα Τριανταφυλλόπουλο ξεκίνησαν και έλεγαν όπως από τότε που γεννήθηκα για τους πολιτικούς ότι κλέβουν ρουσφέτια σάπια κοινωνία και όλες αυτές τις συνηθισμένες παπαριές που βγάζουν τόσα χρόνια οι καραγκιόζηδες οι δημοσιογράφοι και δε τους λέω καραγκιόζηδες επειδή λένε μαλ..ιες ισα ισα αλλά επειδή λενε ότι θέλουν όσα θέλουν όποτε αυτοί θέλουν οι άλλοι πιο πάνω και πάντα για το συμφέρον τους !!!και όπως συνηθίζετε το τελευταίο χρόνο είπαν και για την παπαροοικονομική κρίση και το λέω έτσι για πόλους λογούς δείτε το ράδιο αρβύλα 30-3-10 και θα καταλάβετε αλλά για αυτό θα πούμε κάποια άλλη φορά. Η εκπομπή λοιπόν έκλεισε με ένα κακόμοιρο καταστηματάρχη που είχε μια έκθεση αυτοκίνητων και έφαγε 2 η 3 φορές ξύλο μέσα στο μαγαζί του και περιμένει να ξαναφανεί όπως λέει επίσης η κόρη του έχει πάθει αμόκ γιατί ήταν μπροστά τη πρώτη φορά και έχει ψυχολογικά προβλήματα από τότε και κάνεις δε συνεληφθέν παρόλο που όλα αυτά τα έχει σε βίντεο κανονικά και με φωνή και τα έδειξε και στην εκπομπή…!!και γιατί όλο αυτό ???γιατί δεν έδωσε 20.000€ για προστασία !!!τα λόγια περιττά δεν είναι ότι δε το ήξερα ότι γίνετε αυτό το έχω δει και ξαναδεί και λόγο της δουλείας μου τέτοια είδους νταβατζηλίκια τα έχω δει και από κοντά αλλά ως ποτέ?

Αυτά λοιπόν για σήμερα και όπως καταλάβατε από δω και περά προς το πάρων η επικαιρότητα θα είναι κύριος το θέμα μου και ακόλουθη το no smoking everywhere!

Αλλά όπως συνήθιζα πάντα θα σας κεράσω αλλά αυτή τη φορά κάτι πιο γνήσιο γιατί βαρέθηκα τις μουφες –λοιπόν για σήμερα έχουμε ΡΑΚΟΜΕΛΟ –Το διάσημο και αρκετά «δυνατό» αυτό ποτό έχει τις ρίζες του στην Κρήτη. Συγκεκριμένα πρόκειται για ψημένη ρακή μαζί με μέλι και κανέλλα. Σε αρκετά μέρη της Ελλάδας το χρησιμοποιούσαν σαν φάρμακο για τον βήχα (κάτι σαν αντιβηχικό σιρόπι), ενώ το εμπλούτιζαν με αρκετά επιπλέον μυρωδικά (γαρύφαλλο, πορτοκαλόφλουδα, φλυσκούνι, φασκόμηλο κ.α), κάνοντάς το ακόμα πιο αρωματικό και ευκολόπιοτο.

ΩΔΗ ΣΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Θελω να ερθει ο χειμωνας
στα μπαρ να γινω μονιμος θαμωνας
να με μαζευουν σηκωτο
οταν ξαπλωνω απ'το ποτο

Θελω να αραζουμε σπιτακι
να μαζευομαστε κοντα στο τζακι
να ψηνουμε με την παρεα
να τα παιρναμε,γενικα,ωραια.

Τις καθημερινες γουσταρω Pro,Buzz
και αλλες φορες επιτραπεζια
τα Σαββατα θα προτιμουσα
να ξεσαλωνω στα τραπεζια
τις Κυριακες να βλεπω μπαλα
και απο Δευτερα ξανα κρεμαλα.

Γαμω μου φαινονται ολα αυτα
τα αναμενω με χαρα
κανε ρε πουστη λιγο κρυο
βαρεθηκα αυτο τ' αστειο


Υ.Γ. :και ταινιες μου αρεσει να βλεπω αλλα δε χωραγε

Η Αρχαία Τέχνη

"Qi rides the wind and scatters, but is retained when encountering water"


Η τέχνη του Φενγκ Σούι έχει καταγωγή αρχαία, μα λαμπερή, πατά σταθερά στην σοφία εμπνευσμένων πολιτισμών και στην εμπειρία επιτυχημένων ανθρώπων ανά τους αιώνες. Βασιλιάδες, Στρατηγοί, γίγαντες του Πνεύματος εμπιστεύτηκαν τις τεχνικές της για τα πολύπλοκα προβλήματα, για τα βαριά διλήμματα που αντάμωσαν στα μονοπάτια της ζωής τους. Και δεν τους απογοήτευσε. Οι βασικές αρχές του Φενγκ Σούι, απλές, μα τόσο αποτελεσματικές, στάθηκαν το μυστικό της επιτυχίας σπουδαίων προσωπικοτήτων όλων των γενεών. Αλλά και σήμερα, συνέχεια δεν ακούμε ηθοποιούς, καλλιτέχνες, φτασμένους πολιτικούς να παραδέχονται τη βοήθεια που τους έδωσε αυτή η Τέχνη στην επιτυχημένη πορεία τους; Και πόσοι άλλοι άραγε επιστήμονες, και διορατικοί επιχειρηματίες, φτασμένοι άνδρες και γυναίκες, κατέφυγαν στην χρήση αυτού του πανίσχυρου όπλου, της τέχνης του Φενγκ Σούι, στις μάχες που χρειάστηκε να δώσουν για να φτάσουν εκεί ψηλά...



Μην είστε από αυτούς που ψάχνουν την ευτυχία στην τύχη. Μην είστε από αυτούς που περιφρονούν την τέχνη του Φενγκ Σούι, που αγνοούν την σημασία του στην εξασφάλιση μιας επιτυχημένης και αρμονικής ζωής. Οι καιροί που μας έλαχε να ζήσουμε είναι δύσκολοι, απαιτούν από μας πολλά, τα εμπόδια που βάζουν μπροστά μας συχνά θεόρατα, συχνά απογοητευτικά. Θα ήταν λάθος, ειδικά τώρα, να αρνηθούμε να την βοήθεια που έχει να προσφέρει η Αρχαία Τέχνη.
Η ανάρτηση αυτή προορίζετε σε όσους από εσάς είναι φρέσκοι ακόμη στις τεχνικές του Φενγκ Σούι και δεν έχουν κατακτήσει ακόμη τα μυστικά του στην πληρότητά τους. Μπορεί ακόμη να μην έχετε δώσει καμία ευκαιρία μέχρι τώρα στην Αρχαία Τέχνη, αλλά έχετε τα μάτια σας και τα αυτιά σας, την καρδιά σας, ανοιχτά, και είστε έτοιμοι και έτοιμες να κατανοήσετε τις συμβουλές του. Δοκιμάστε τες. Θα σας φανούν απλοϊκές, ίσως ανούσιες. Ναι, ίσως ακόμη ανόητες, τσαρλατανισμοί παραπλανημένων πνευμάτων. Δοκιμάστε τες. Μην κάνετε το λάθος που κάνανε τόσοι άλλοι. Μην κλείσετε το μυαλό σας, μην μείνετε στην συνταγή που τόσα χρόνια ξέρετε πως κάπου είναι λάθος. Δώστε μια ευκαιρία. Δεν έχετε να χάσετε τίποτα. Έχετε να κερδίσετε, μόνο αυτό. Σε λίγο καιρό, θα αναπολείτε αυτήν την απόφασή σας με περηφάνια, καθώς θα βαδίζετε στα επόμενα επίπεδα, θα αγναντεύετε κορφές ψηλότερες.
Αρκετά, σημασία έχουν μόνο οι συμβουλές, θα το διαπιστώσετε και θα το μάθετε:


Για ένα αρμονικό Σπιτικό:

Εντοπίστε τα σημεία του σπιτιού που συσσωρεύουν την περισσότερη αρνητική ενέργεια. Είναι εκεί που συχνά γίνονται τσακωμοί, εκεί από όπου όταν περνάτε νοιώθετε να βαραίνει το βήμα σας. Σε αυτά τα σημεία να τοποθετήσετε πίνακες που να απεικονίζουν αμπελοφάσουλα. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, βάλτε διακριτικά μπεζ λαμπατέρ ή κρεμάστε κλουβιά με καναρίνια Ισπανίας.

Κάποιες πλευρές του σπιτιού σας θα έχουν θέες που δεν είναι ευχάριστες. Μπορεί να είναι το σπίτι του αρνητικού γείτονα, ο μαυρισμένος τοίχος, ο δρόμος με τα ξεραμένα δέντρα. Τα παράθυρα στις πλευρές αυτές είναι εξόχως σημαντικά, δεν έχετε ιδέα πόσο. Βάφετε τα τζάμια με λαδομπογιές που έχουν περπατήσει πάνω ανιψάκια μεταξύ 2 ½ και 5 ½ χρονώ, ιδανικά γεννημένα μήνα που αρχίζει από φωνήεν. Ειδικά στην βορινή πλευρά, πρέπει να αφιερώσετε φροντίδα περισσότερη. Να πάρετε εκεί μια φορά το βραδινό σας, με την πλάτη γυρισμένη στον τοίχο, και κάθε έβδομη μπουκιά να καταπίνετε γουλιά από κρασί χρονοκατηγορίας 4 (δηλαδή, από μούστο που μαζεύτηκε έτος που διαιρείται με το 4, τότε που γίνονται οι Ολυμπιάδες). Μην ξεχάσετε να τοποθετήσετε διαγωνίως αριστερά στην είσοδο σύμβολο αναστροφής, όπως είναι οι ομπρέλες, οι μπλε καλόγεροι και τα παλιά καλοριφέρ που κάνουν γκλου-γκλου.



Επειδή οι συμβουλές που έχουμε στο μυαλό μας είναι πάρα πολλές, και δεν θέλουμε να σας υπερφορτώσουμε με αρνητικό Τσι, θα παραθέσουμε μόλις μία από κάθε άλλη κατηγορία, εντελώς ενδεικτικά.


Για Μια Ευτυχισμένη Σχέση

Οι γυναίκες που βρίσκονται σε σοβαρή σχέση και θέλουν να βελτιώσουν την ποιότητα της σεξουλικής τους ζωής, θα πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα το πώς θα διαχειριστούν την αλληλεπίδραση του δικού τους Τσι με αυτό του αγαπημένου τους. Αν συζούν, θα πρέπει να τοποθετήσουν έξι σπόρους ινδικού ρυζιού κάτω από το κρεβάτι τους, σε σχήμα κανονικού πενταγώνου (δηλαδή, πέντε σπόροι ισαπέχοντες γύρω-γύρω και ένας στη μέση). Επίσης, θα πρέπει να φροντίσουν τα βασικά αντικειμένα υγιεινής του αμόρε τους -ξυραφάκια, αφρός ξυρίσματος, σαμπουάν, κτλ- να είναι σε χρώματα βασικά και απλά. Αν δεν συζούν, μπορούν να εφαρμόσουν την εξής συμβουλή: να φοράν τις μέρες που έχει ξαστεριά μπλούζες με ρίγες, τόσες ρίγες όσα μήλα χρειάζονται για να καλύψουν την διαφορά ύψους που έχουν με τον αγαπημένο τους.
Οι άνδρες που δεν διατελούν σοβαρή σχέση με κοπέλα, αλλά ψάχνουν για την κατάλληλη, μπορούν να ελέγξουν γρήγορα την συμβατότητα των Τσι με τους εξής απλούς τρόπους: ο αναπτήρας της κοπέλας θα πρέπει να είναι παιχνιδιάρικου χρώματος, αν ο δικός τους είναι ασπρόμαυρος, και το ανάποδο, η κοπέλα θα πρέπει να πίνει τουλάχιστον μία και το πολύ τρεις γουλιές από το ποτό της για κάθε πέντε δικές τους και, αν κάθονται δίπλα-δίπλα θα πρέπει να τους κοιτάει στα μάτια τουλάχιστον μια φορά σε κάθε τραγούδι. Οι ίδιες αρχές ισχύουν και για τις γυναίκες.




Για Καριέρα

Να προμηθευτείτε κάλτσες χρώματος διαφορετικού από την γραβάτα του αφεντικού σας. Να κάνετε τρεις τσιχλόφουσκες στο πάρκινγκ ή όταν ανεβαίνετε στο λεωφορείο, να τοποθετήσετε μολύβια με μύτι ξυσμένη με καφέ μαχαίρι στα γραφεία των συναδέλφων σας, και να κάθεστε στην καρέκλα σας από την αριστερή πλευρά. Το κινητό σας θα πρέπει να είναι με την πλάτη γυρισμένο τις μονές ώρες, και σε απόσταση λίγο μικρότερη του χεριού σας τις ζυγές. Εάν είναι δυνατόν, προσπαθήστε να κάθεστε σε παράθυρο με διαστάσεις χρυσής αναλογίας (βλ. wikipedia για λεπτομέρειες) και σε δωμάτιο με τουλάχιστον δύο εργαζόμενους του αντίθετου φύλου. Δεν θα πρέπει επίσης να κάνετε συχνά κρακ στα χέρια σας, αλλά οπωσδήποτε μερικές φορές πριν και μετά το φαγητό, και θα πρέπει να στάζετε σταγόνες μεταλλικού νερού στα ακροδάκτυλα στην μέση της ημέρας.

Απόσπασμα μόνο αποτελούν αυτά. Η πλήρης εικόνα είναι η απεικόνιση της αρμονίας, και περιμένει να την ενστερνιστείτε.




------------------------------------------------------------------------------------------------



Η χρήση της κάνναβης, τουλάχιστον σαν πρώτη ύλη για κατασκευές (σχοινιών, υφάσματος, κα), έχει δειχθεί πως γινόταν στην Ταϊβάν τουλάχιστον 10000 πριν. Στην εικόνα αυτή βλέπουμε το Má, την κινέζικη έκφραση για το φυτό της κάνναβης. Στο ιδεόγραμμα απεικονίζονται δύο φυτά κάτω από μια προστασία.

Drunken Random Stories - Short Story 1

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου (απομένουν 23 ημέρες)

Αγαπημένο που ημερολόγιο,

Νοιώθω αναστατωμένη όσο συνειδητοποιώ ότι πέρασε σχεδόν ένας χρόνος. Ανυπομονώ να περάσει έτσι γρήγορα ο καιρός και να γίνει αυτό που πάντα φανταζόμουν. Είμαι τόσο ανυπόμονη που με το ζόρι περπατάω πια...θέλω να πηγαίνω παντού τρέχοντας! Στο σχολείο, στην κουζίνα, στο δωματιό μου.. τρέχοντας!! Σε 23 ημέρες, ναι θα γίνω επιτέλους 18 και θα φύγω μακριά από τον μεθύστακα βρωμόγερο για πάντα!

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου (απομένουν 10 μέρες)

Αγαπημένο ημερολόγιο,

Το ξέρω ότι σε παραμέλησα αυτές τις μέρες αλλά τα πράγματα δεν πηγαίνουν ακριβώς ιδανικά. Πρέπει να δουλεύω περισσότερες βάρδιες στην δουλειά τώρα και νοιώθω διαρκώς πτώμα. Τουλάχιστον γλιτώσαμε τις συχνές επισκέψεις στα επείγοντα από τότε που του πήραν το αμάξι. Το σιχαίνομαι αυτό το αμάξι, δεν καταλαβαίνω πως έχει επιζήσει μετά από όλα αυτά που έχει περάσει...μου προκαλεί αηδία. Βρωμάει πάντα όπως το χνώτο του, έχει παντού σκορπισμένα άδεια μπουκάλια φθηνής μπύρας και άσε που δεν νοιώθω καθόλου άνετα να αναγκάζομαι να βρίσκομαι κοντά του σε ένα τόσο περιορισμένο χώρο. Anyway, όπου νά'ναι θα την κάνω από δω μέσα και δεν πρόκειται να ξαναδώ την θλιβερή του φάτσα.

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου

Τον σιχαίνομαι! Γιατί να μην γυρνούσα μία μέρα στο σπίτι και να τον έβλεπα νεκρό μέσα στα ξερατά του, ξέρεις να πεθάνει από το ποτό σαν και αυτό τον τύπο σε αυτή την ταινία; Υποθέτω ότι ούτε γι΄αυτό είναι ικανός...γιατί δεν μας κάνει όλους την χάρη και να φοφήσει επιτέλους να καθαρίσει ο τόπος; Τα βρήκα το σκουλήκι, βρήκε τα λεφτά που μάζευα τα ήπιε όλα και τίποτα ακόμη ζει και με κρατάει φυλακισμένη όπως και εκείνη. Θα τα καταφέρω όμως, θα ξεφύγω όπως ξέφυγε και εκείνη από κοντά του, ναι..αυτό θα κάνω.

Διαφημίσεις

Ένα χρόνο μετά τον τραγικό θάνατο της Αρετής Οικονόμου σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ακόμη ένα πλήγμα χτύπησε τον απαρηγόρητο πατέρα της. Η 18χρονη κοπέλα βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στα Πατήσια τα ξημερώματα του Σαββάτου 25 Σεπτεμβρίου. Ο πατέρας σε κατάσταση αμόκ δήλωσε στον ρεπόρτερ ας "Εγώ τις σκότωσα" ενώ η αστυνομία μετά από έρευνα απεφάνθη ότι ήταν κλασσική περίπτωση αυτοκτονίας και τον άφησαν ελεύθερο.

Και τώρα ο καιρός.

Η ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΑ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ

Αγαπητοι μου φανατικοι αναγνωστες,επιστρεφω μετα απο καιρο στα αναλαφρα αρθρακια μου,που τοσο αγαπησατε και μου ζητουσατε τοσο καιρο με τα e-mail σας να επαναφερω.Η επιθυμια σας εγινε για μενα διαταγη,αφου,οπως λενε,δε φτιαχνει ο blogger το κοινο αλλα το κοινο τον blogger.Ετσι λοιπον αποφασισα να ασχοληθω με το καλοκαιρακι που περιμενει στη σκοπια,εξαντλημενο και νυσταγμενο,να το αλλαξει το φθινοπωρο.Το καλοκαιρι ξεκιναει τελη απριλιου και τις μερες του σεπτεμβριου που διανυουμε ειναι στα χασομερια του.Πολυς καιρος δε νομιζετε;Ολοι περιμενουμε με αγωνια το καλοκαιρι για πολλους λογους.Πρωτον ειναι ωραια η θαλασσα γιατι κινουνται...τα παντα απο μπικινι,βραζιλιανικα,στρινγκ,strapless,topless μεχρι και ξενερωτα ολοσωμα.Βλεπεις τις τιτανομαχιες της ρακετας με τους γραφικους raketiars να δινουν τη ψυχη τους για να τραβηξουν τα βλεμματα των λουομενων.Περνας αρκετες ωρες της ημερας στη θαλασσα,ξελιγωνεσαι,τρως και πεφτεις ξερος,λες και περασε απο πανω σου βυτιοφορο.Το βραδακι ερχεται σιγα σιγα.Παιρνεις σβαρνα καφετεριες,μπαρ,κλαμπακια,after και το πρωι ο ηλιος σε παιρνει ματι στην παραλια που σε ξεβρασε το οινοπνευμα.Αν τα βαλουμε κατω το καλοκαιρι ειμαστε υποχρεωμενοι να κανουμε τα ιδια πραγματα με την ιδια ακριβως σειρα μεχρι να ταβλιαστουμε...Ειλικρινα,ειναι κατι διασκεδαστικο αλλα εγω προσωπικα κουραστηκαααα!!!!!!Δωσε επιτελους τη σκυταλη στο φθινοπωρο!Θελω αραγμα σπιτι,επιτραπεζια,τζακι,βολτες στο πεζοδρομο με το κρυο να σου τσουζει το προσωπο και πολυ βροχη για να χουχουλιαζουμε τα πρωινα.Τελος,περιμενοντας την αλλαγη της σκυταλης καλοκαιριου-φθινοπωρου ειπα να παραδωσω τη σκυταλη και εγω στη YOKO οσον αφορα τη μοναξια της πολης.Πιστευω πως οτι ειχα να δωσω το εδωσα,το μυαλο μου ειχε στερεψει απο ιδεες και πιστευω οτι η YOKO θα τα καταφερει καλυτερα.Αλλωστε αν συνεχιζα να γραφω τη μοναξια νομιζω καποια στιγμη θα κατεληγα σαν τον Ιαν!

ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ vol.16

Το χαρτάκι έγραφε "Ρίτσαρντ Άλαν Γούντ κωδικός θυρίδας 4554".Ο Ίαν δεν πίστευε αυτό που έβλεπε! Για ποιό λόγο η Λεϊλά είχε στην τσάντα της τον κωδικό της θυρίδας του Ρίτς? Πώς ήταν δυνατόν η παρ' ολίγο αρραβωνιαστικιά του να γνωρίζει κάτι τόσο πρωσοπικό για τον νεκρό φίλο του? Σίγουρα ό,τι και αν συνέβενε ήταν πολύ περίεργο και ο μόνος τρόπος για να ανακαλύψει την αλήθεια ήταν ένας.Να ακολουθήσει την Λεϊλα και να ξεδιπλώσει το κουβάρι του μυστηρίου που είχε δημιουργηθεί. Χωρίς να χάσει καιρό, ο Ίαν, κατευθύνθηκε προς το Gramercy Park Hotel όπου λίγο πριν είχε δεί την Λεϊλα να μπαίνει. Μόλις μπήκε μέσα δεν μπόρεσε να μην προσέξει τη χλιδή και την αίγλη του πολυτελέστατου ξενοδοχείου. Η διακόσμηση του, αναβίωνε μια άλλη εποχή ώστε νόμιζες οτι απο στιγμή σε στιγμή θα έβλεπες μπροστά σου ιππότες να παρελάβνουν φρουρώντας Λόρδους και Πριγκίπισσες. Τα βαριά έπιπλα συνδιάζονταν με βελόυδινες κουρτίνες που αγκάλιαζαν τους πέτρινους τοίχους κάνοντας το χώρο πιο ζεστό, πιο φιλόξενο. Επαναφέροντας τον εαυτό του στον πραγματικό σκοπό της επίσκεψης του στο ξενοδοχείο, ο Ίαν, διέσχισε το δίαδρομο περνώντας μπροστά απο την ρεσεψιόν και πάτησε βιαστικά το κουμπί περιμένοντας με ανυπομονησία να κατέβει το ασανσέρ. Μόλις έφτασε, οι πόρτες άνοιξαν διάπλατα και μια καμαριέρα βγήκε απο μέσα.Το καρτελάκι στο πέτο της έγραφε Μπρούκ Φιλντς. Ο Ίαν μπήκε στο ασανσέρ και στάθηκε εκεί κοιτώντας την Μπρούκ να απομακρύνεται, όταν εκείνη γύρισε τον κοίταξε και του χαμογέλασε ντροπαλά. Ήταν γύρω στα 25, μελαχρινή, με μεγάλα πράσινα μάτια και υπέροχο χαμόγελο. Καθώς οι πόρτες του ασανσέρ έκλειναν ο Ίαν έμενε ανέκφραστος μαγεμένος απο την ομορφιά της νεαρής καμαριέρας. Ύστερα πάτησε τον αριθμό 6 και περίμενε αμήχανα μέχρι το ασανσέρ να φτάσει στον 6ο όροφο. Μόλις οι πόρτες άνοιξαν, εκείνος με γρήγορες κινήσεις διέσχισε τον μακρύ διάδρομο ψάχνοντας το δωμάτιο 601. Το βρήκε αμέσως και αφού βεβαιώθηκε οτι κανένας δεν βρισκόταν τριγύρω ακούμπησε προσεκτικά το αυτί του στην πόρτα και προσπάθησε να ακούσει την συνομιλία της Λεϊλα με τον μυστηριώδη Πίτερ. Οι φωνές τους μόλις που μπορούσαν να διακριθούν πίσω απο την βαριά, ξύλινη πόρτα.. TO BE CONTINIUED..

αποσπάσματα από ένα μπανάλ φόνο

"...Λυγίζω τα χέρια και γέρνω στο περβάζι. Κάτω τα κύματα ουρλιάζουν, σκάβουν τα βράχια, ζητούν να ξεπλύνουν τη ντροπή από τα κόκκινα ρούχα. Σε λίγο θα πάρουν μαζί τους ό,τι έμεινε να θυμίζει την παρουσία της. Και τίποτα δε θα με σώσει από την ίδια μοίρα, τίποτα δεν έσωσε ποτέ κανέναν. Αίνιγμα, που δεν ξέρω αν βρω τη λύση του, δε ξέρω αν με νοιάζει πια. Γυρνώ την πλάτη μου και βλέπω τι συμβαίνει, τι συνέβη. Ένα πιστόλι πεταμένο και τοίχοι λεκιασμένοι από τα χέρια μου. Μηχανικά τους καθαρίζω, από το παράθυρο δίνω το πιστόλι στη θάλασσα, αυτόματα όλα, που σημαίνει, νοιώθω αισθήματα, αλλά δεν έχει σημασία, πάνω από δυο βουλές μέσα μου τώρα, και αυτή που μιλάει τα λόγια αυτά και τα βάζει σε σειρά είναι απορημένη, αθώα, δεν την ρωτήσανε, κανένα δάκτυλο δεν την υπακούει, καταγράφει μόνο, για λογαριασμό των υπολοίπων. Δεν ξέρω πια, δεν εξηγώ, δε θέλω να μάθω, λήθη μόνο ζητώ και φυγή."

"...Όλα ήρεμα. Έχω βρει την ισορροπία. Δεν φοβάμαι. Ξέρω, τα πάντα ξέρω..."

"...Είναι τόσο όμορφη. Είναι δική μου. Πώς μπορεί να είναι αλήθεια;"

"νομίζουν πως όλα είναι αστεία. Νομίζουν πως... Δε με ξέρουν. Θα δουν..."

"ήσουν τα πάντα για μένα. ακούγεται πεζό, ακούγεται μαύρο και λυρικό. Δε με άφησες να σου δείξω τι είχα. Βλέπεις τώρα; Για πες μου, το περίμενες; Τι είπες; Δεν είναι αστείο, τίποτα δεν είναι αστείο, δε γελάω. Ναι, είναι σαχλό. Ναι, είναι μαύρο. Μόνο να επαναλαμβάνομαι μπορώ τώρα, δεν έχω λέξεις να σου πω, δεν έχω. Με βλέπεις να γελάω, αλλά όχι, είμαι άδειος. Και εσύ πιο πολύ από μένα. Τώρα."


κυρίες και κύριοι, η ενδέκατη εντολή ήταν "Έχε χιούμορ". Αλλά ο μαλάκας ο Μωυσής, συγγνώμη, έκανε μεγάλα γράμματα, και έπρεπε να αφήσει μία απέξω, και άφησε αυτήν.
Η δωδέκατη, που προϋποθέτει την προηγούμενη, ήταν "Αλλά μη το παρακάνεις".
Και αφού του άλλαξα τα φώτα και αυτουνού του ποστ, ας αποκαλύψω και δύο δικές μου, για τις οποίες αναλαμβάνω πλήρη ευθύνη: "Μην το παίζεις εξυπνάκιας" και "Μην βλέπεις διαφημίσεις και αμερικάνικες ταινίες". Η τελευταία είναι πιστεύω πολύ πιο σημαντική από όσο της επιτρέπεται να φανεί από αυτήν την λαλημένη ανάρτηση, και σας καλώ να την λάβετε σοβαρά υπόψιν. Ειδικά οι γυναίκες. Ή μάλλον όλοι. Αυτά λοιπόν, και να καλωσορίσω την Yoko, να εκφράσω την χαρά μου που θα υπάρχει και άλλος στο μπλογκ που θα έχει παρατσούκλι από την wikipedia, να την διαβεβαιώσω πως διατελούμε σώας τας φρένας! Benvenuto!

bienvenida..

το quiz του μήνα

πού έχετε ξαναδεί αυτό το μέρος, στο πολύ πιο πράσινο;



update 15/8 : έδωσε σωστή απάντηση ο mikros theoulis, είναι στα σχόλια. για την ώρα πάντως υπάρχουν βάσιμες υποψίες πώς κάποιος του ξέρασε την λύση, οπότε θα πρέπει να περιμένει μέχρι να ολοκληρωθεί η ανακριτική έρευνα, για να παραλάβει και το δώρο του.

ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ vol.15

O Ιαν ένιωσε για μια στιγμη τα πόδια του βαριά, έτοιμα να λυγίσουν,καθώς η Λεϊλα πλησίαζε όλο και πιο κοντά στο παγκάκι όπου καθόταν εκέινος μαζί με τον πιστό του φιλο, τον Ριτς. 'Ηξερε καλά οτι έπρεπε να σταθεί στο ύψος του και να αντιμετωπίσει την κατάσταση αυτη οσο πιο ωριμα μπορουσε.Καιρό τώρα περίμενε αυτή τη συνάντηση και έτσι είχε σκεφτεί καλά τι θα έλεγε μόλις την συναντούσε.Τα λόγια αυτά χόρευαν σαν νιφάδες χιονιού,παρασυρμένες απο χιονοθύελλα μέσα στο μυαλό του. 'Ενιωσε τους παλμούς της καρδιάς του να αυξάνονται με τρελούς ρυθμούς,καθώς σηκώθηκε αποφασιστικά από το ξύλινο παγκάκι, έτοιμος να έρθει αντιμέτωπος με την Λεϊλα. Όλος ο υπόλοιπος κόσμος τριγύρω, έμοιαζε να είχε παγώσει,στο μυαλό του Ίαν και μια νεκρική σιγή να έχει απλωθει παντού.Ο μόνος ήχος που ακουγόταν προερχόταν από τις κομψές ψηλοτάκουνες γόβες της Λεϊλα,καθώς βημάτιζε προς το μέρος του.Ένας διαπεραστικός ήχος κινητού τηλεφώνου διέκοψε την σιγή αυτή και ο Ίαν τα έχασε για λίγο.Ένα παράξενο συναίσθημα σαν να ξύπνησε απότομα από βαθύ ύπνο τον κατέκλεισε.Στεκόταν σαστισμένος και παρακολουθούσε την ΛεΪλα να ψάχνει μανιωδώς το κινητό της μέσα στην τεράστια δερμάτινη τσάντα της.Το κινητό χτυπούσε επίμονα και σίγουρα όποιος και αν καλούσε, φαινόταν διατεθημένος να περιμένει,μέχρι η Λεϊλα να το σηκώσει.Ένα χαρτάκι ξεπήδησε έξω από την τσάντα καθώς εκείνη τράβηξε βίαια το κινητό της.Απάντησε αστραπιαία, χωρίς να κοιτάξει ποιός τηλεφωνούσε.Ο Ίαν βρισκόταν λιγότερο απο πέντε μέτρα μακριά της και μπορούσε καθαρά να ακούσει τί έλεγε."Α! Εσύ είσαι Πίτερ! Είμαι ακριβώς απ' έξω! θύμησε μου πάλι τον αριθμό."είπε η Λεϊλα στον συνομιλητή της, περιμένοντας την απάντηση."603.οκ! θα είμαι εκεί σε δύο λεπτά"είπε και έκλεισε βιαστικά το τηλέφωνο.Ο Ίαν στεκόταν ακόμα εκεί, αμίλητος, παρακολουθώντας το παραξενο σκηνικο που στηνοταν μπροστα του.Η Λεϊλα συνέχισε να περπατά και χωρίς να ρίξει ούτε μια ματιά στον Ίαν κατευθύνθηκε προς το Gramercy Park Hotel,που βρισκόταν στο πίσω μέρος της πλατείας.Ο Ίαν την είδε τελικά να μπαίνει στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο και αμέσως πήγε στο μέρος οπού δευτερόλεπτα πριν στεκόταν η ΛεΪλα.Έσκυψε και μάζεψε το πεσμένο χαρτάκι απο το πάτωμα.Μόλις το δίαβασε, το πρόσωπό του σκοτείνιασε..TO BE CONTINUED...

Υ.Γ.:Οταν κολλας υπαρχει παντα καποιος να σε βοηθησει... Υοκοpedia ευχαριστω πολυ!!

πέντε καφετί ήλιοι

Source: Hubblesite.org

Σε έναν μακρινό πλανητή καθόταν ο Θεός και κοίταζε με πάθος ένα άδειο μπουκάλι Χέντρικς Τζιν. Τελευταία τον απασχολούσαν ιδιαίτερα οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει η ύπαρξη του αλγορίθμου του Σορ στην υπολογισιμότητα των φυσικών διαδικασιών. Δυστυχώς, ο Άλβερτ πέρναγε την περισσότερη ώρα του κάνοντας ιστοπλοϊα στην κοντινή λίμνη, παρέα με την Σοφία Κοβαλέβσκαγια, ενώ ο Νιούτον είχε προτιμήσει την ζέστη της κόλασης από τον μικρό πλάνητα με την ήρεμη λίμνη.



Έτσι λοιπόν δεν του έμενε παρά να κάθεται άπραγος με το ερώτημα να τον ταλανίζει και να προσπαθεί να μάθει στο άδειο μπουκαλί της βασικές αρχές της κοινωνιολογίας. Ελλείψει όμως παραπάνω συνδαιτημόνων, δεν είχε καμιά ελπίδα, και το μπουκάλι λιαζόταν αμέριμνο κάτω από το ζεστό φως των πέντε καφετί ήλιων.



Ταυτόχρονα, ακόμη πιο μακριά, στον μπλε πλανήτη κάποιος παρατηρούσε με στόμφο πως πήρε παράταση, σφύριξε και έληξε, αλλά κανείς δεν φαινόταν να του δίνει σημασία. Κάπου εκεί κοντά βρισκόταν ο Τζακ ο Σαλιγκάρης, ο οποίος, αν και ακόμη δεν το ήξερε, ήταν ο μόνος που μπορούσε να πείσει τον Νιούτωνα να αφήσει την κόλαση, να βρεθεί στη παρέα του Θεού και να τον βοηθήσει σχετικά με τον αλγόριθμο του Σορ. Αγνοώντας την συμπαντική συνωμοσία που υφαινόταν γύρω από το κοχλιώδες καβούκι του, αποφάσισε να βάλει όση ταχύτητα μπορούσε στην ρακέτα του. Έτσι έκανε, και το βρεγμένο, κίτρινο και κατσιασμένο μπαλάκι, αφού πήρε ένα ελαφρύ οριζόντιο φάλτσο, έκανε ένα δυνατό κλονγκ στην απέναντι ρακέτα.
Ο Τζακ ο Σαλιγκάρης, κανονικά θα έπρεπε να επαναλάβει το κατόρθωμά του πάνω στο άμοιρο κίτρινο μπαλάκι που ερχόταν πάλι προς το μέρος του, αλλά κάτι τον σταμάτησε.



"Τι από όλα αυτά έχει νόημα;" σκέφτηκε. Δεν αναφερόταν στις ρακέτες, όχι, απλώς ένα καβουράκι που βγήκε από τα θολά νερά τον ενημέρωσε εν ριπή οφθαλμού για όσα μάθαμε στην πρώτη παράγραφο της ιστορίας. Έχει νόημα άραγε; φυσικά και έχει, αλλά μόλις λήξαμε, πρέπει να τελειώσει το παρόν πριν τη μία παρά τέταρτο. Για το μέλλον, κάποια φορά ελπίζουμε να το διευθετήσουμε!




Source: Hubblesite.org

Αυτό θα μας σώσει...

RETURN TO INNOCENCE - ENIGMA

That's not the beginning of the end
That's the return to yourself
The return to innocence
Love - Devotion
Feeling - Emotion
Love - Devotion
Feeling - Emotion
Don't be afraid to be weak
Don't be too proud to be strong
Just look into your heart my friend
That will be the return to yourself
The return to innocence
If you want, then start to laugh
If you must, then start to cry
Be yourself don't hide
Just believe in destiny
Don't care what people say
Just follow your own way
Don't give up and use the chance
To return to innocence
That's not the beginning of the end
That's the return to yourself
The return to innocence
Don't care what people say
Follow just your own way Follow just your own way
Don't give up, don't give up
To return, to return to innocence.
If you want then laugh
If you must then cry
Be yourself don't hide
Just believe in destiny.