Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Good-bye, Sully. We'll meet again . . .

Συνήθως τις παρασκευές του Manchester, γνωστές και ως MaD παρασκευές, το πρόγραμμα έχει εξόρμηση στο σπίτι του φίλου legend, τράκα στα καρέλια του, κατανάλωση των προμηθειών του σε μπύρες (συνήθως "φραπεδο-guinness") και έξοδο στο θεϊκό Northern Quarter. Σήμερα όμως ο legend είναι ελλάδα και η θερμοκρασία βρίσκεται στη "φιλική" τιμή των -10C. Επιπλέον ο πάγος και το χιόνι που υπάρχει εκεί έξω μετατρέπουν την παραμικρή σκέψη για έξοδο σε απόπειρα αυτοκτoνίας. Καλά μαντέψατε, σπίτι, σπιτάκι μου και κατέληξα να διαβάζω για χιλιοστή φορά το "Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον" - Richard Bach (ok, το έχεις διαβάσει πολυδιαβασμένε, τί να κάνω τώρα;) . . .


"Mην είσαι κουτός! Τί προσπαθούμε να μάθουμε κάθε μέρα; Αν η φιλία μας εξαρτάται από πράγματα σαν το χώρο και το χρόνο, τότε όταν τελικά ξεπεράσουμε το χώρο και το χρόνο, θα έχουμε κατάστρεψει την ίδια την αδελφοσύνη! Όμως αν ξεπεράσουμε το χώρο, δε θα μας απομένει παρά το Εδώ. Αν ξεπεράσουμε το χρόνο, δε θα μας απομένει παρά το Τώρα. Και καταμεσής στο Εδώ και στο Τώρα, δε νομίζεις, πώς θα βλεπόμαστε οι δυο μας πού και πού;"

Υ.Γ. Soundtrack ανάρτησης Mogwai - Ex-Cowboy.

3 σχόλια:

melancholic είπε...

δεν το έχω διαβάσει, μου το έχεις αναφέρει πάλι. Στο πνεύμα του αποσπάσματος, θυμίζω πως έχεις πει πως το blog υπάρχει και γι' αυτόν τον λόγο: το Πριν να γίνεται Τώρα και, κυρίως, το Εδώ να έχει λίγο από το Εκεί

zatzo είπε...

Α ρε melancholic έγραψες πάλι . . . Περιμένουμε την επόμενη ανάρτηση σου . . .

The Legend είπε...

Αυτή την Παρασκευή όμως ο Legend κόβει την αποτοξίνωση και σε περιμένει για να γραφτεί άλλη μία μάταια νυχτερινή ιστορία με αγγλικά θηλυκά, αλκοόλ, αυτοκαταστροφή και τράκα. See you later lads.