Απο καμάκι... θεατής!

Ορμώμενος από μια κουβέντα από το αρθράκι του φίλτατου Zatzo " εκολαπτόμενες άσχημες τσούλες " θα σας αναφέρω δύο τρία πραγματάκια, πάμε λοιπόν... Κλασική εικόνα (χαζό)γκόμενας σαββατόβραδο σε γαμάουα κλαμπάκι, δεκάποντο , εφαρμοστό τζινάκι , τοπάκι υπερπαραγωγή με στρασάκια και δαντέλες , σούπερ έξτρα σλιμ τσιγάρο το οποίο είναι τοποθετημένο με ευλάβεια ανάμεσα στα δάχτυλα με απαραίτητη προϋπόθεση το σπασμένο καρπό και τέλος η τσαντούλα της, να κρεμιέται από τον αγκώνα - καλόγερο της! Eνοείται το γελαδίσιο βλέμμα της είναι καρφωμένο στο ταβάνι καθ' όλη τη διάρκεια της βραδιάς.. ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ!... ξυπνά! Το ταβάνι δεν πρόκειται να σε πηδήξει! Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο άντρας σιγά σιγά έγινε θήραμα ! Δεν άκουσα; Πως είπατε; Ορίστε; Ρε ποιες νομίζετε πως είστε;;; Πριν αρκετά χρόνια τα πράματα ήταν αρκετά διαφορετικά... Στα 70΄s υπήρχε , το παγκοσμίως γνωστό "Greek κamaki", όπου ο επίδοξος Δον Ζουάν με καλλιτεχνικές κινήσεις έριχνε το υποψήφιο θύμα του! (δεν έχει σημασία εάν αυτή ήταν μεθυσμένη δεν μιλούσε ελληνικά και χρειαζόσουν δυο αγκαλιες για την πιάσεις). Στα 80΄s ο χορός κυριαρχεί! Ντίσκο μπάλες, πολύχρωμα φώτα, μαλλί και σχέσεις στιλ Γαρδέλη - Αλιμπέρτη σε "ΡΟΔΑ ΤΣΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΑ" και η πίστα παίρνει φωτιά!!! Τα 90's έχουν δύο όψεις, ξεκινάνε συνεχίζοντας τους ρυθμούς των 80's και κάπου πρός τα τέλη της δεκαετίας τα πράματα παίρνουν την κάτω βόλτα!!! Οι κοπελίτσες αντιλαμβάνονται τη δύναμη που έχουν ανάμεσα από τα πόδια τους, τα αγοράκια δεν χάνουν ευκαιρία να τους το επιβεβαιώσουν και καταλήγουμε στο σήμερα... ΟΛΑ ΑΝΑΠΟΔΑ!



ΥΓ: Κάνεις ποτέ δεν θα μάθει την μοναξία του μικρού ήρωα της κεραίας...