ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ vol.5

Ανεβηκε γρηγορα τα σκαλια μεχρι τον 2ο οροφο και εφτασε,λαχανιασμενος,εξω απο την πορτα του διαμερισματος του Ριτσαρντ.Πηρε δυο βαθιες ανασες και εβαλε το κλειδι στην κλειδαρια...Το χερι του ετρεμε,αλλα καταφερε να γυρισει το κλειδι και να ανοιξει δειλα την πορτα!Ορθωσε το κεφαλι του και με το βλεμμα στραμενο προς τα πανω αρχισε να ανοιγοκλεινει τα χειλη του!Προφανως,ζητουσε απο το Θεο να μην εχει παθει κατι ο φιλος του...Τα πρωτα του βηματα στο σπιτι χαρακτηριζονταν απο δισταγμο και φοβο.Μετα απο λιγο ομως εδειχνε πιο αποφασιστικος,επρεπε να μαθει τι ειχε γινει και να αντιμετωπισει την αληθεια οσο σκληρη κι αν ηταν!Σκεφτηκε να παει,καταρχην,στην κρεβατοκαμαρα,οπου τετοια ωρα φαινοταν λογικο να κοιμαται ο φιλος του.Μπηκε,αναψε το φως και ερευνησε το χωρο... Το κρεβατι ηταν στρωμενο και γενικα ολο το δωματιο ηταν σε ταξη.Υπεθεσε οτι ο Ριτσαρντ δεν ειχε κοιμηθει εκει αποψε το βραδυ.Αρχισε να περπαταει προς το καθιστικο και την κουζινα ριχνοντας και μια κλεφτη ματια στο λουτρο.Δεν υπηρχαν σημεια ζωης ως τωρα κατι που του εδωσε ελπιδες .Ο Ιαν ηθελε να πιστεψει οτι ο φιλος του δεν ηταν στο σπιτι αυτη τη στιγμη.Οταν εφτασε στο καθιστικο το κακο προαισθημα,που ειχε πριν,αρχισε να παιρνει σαρκα και οστα...Η τηλεοραση ηταν αναμενη,με την ενταση τοσο χαμηλα,που μετα βιας ακουγοταν.Ο χαρτοφυλακας του Ριτσαρντ ηταν ακουμπισμενος στα ποδια της πολυθρονας.Στον καναπε ενα μισογεματο πακετο τσιγαρα και μια εφημεριδα ξεφυλλισμενη.Την επιασε στα χερια του και ειδε οτι ηταν σημερινη εκδοση...Ο φιλος του ειχε ερθει σπιτι σημερα!Οταν τα ματια του επεσαν πανω στο τραπεζακι του καθιστικου το κακο προαισθημα του ειχε σχεδον επιβεβαιωθει... Μια σακουλα με ετοιμο φαγητο βρισκοταν πανω στο τραπεζακι .Δεν την ειχε αγγιξει κανεις και το φαγητο ηταν ακομα ζεστο."Μακαρι να ανοιγε η πορτα τωρα και να εμπαινε ο Ριτσαρντ"σκεφτηκε,κοιτωντας την πορτα.Αυτη σιγουρα θα ηταν η καλυτερη εκδοχη,το μυαλο του,ομως,αυτη τη στιγμη,πηγαινε στο χειροτερο...Προχωρησε,προσεκτικα,προς την κουζινα,καθως ο φωτισμος ηταν ελαχιστος και δεν εβλεπε καλα.Μπαινοντας στον χωρο της κουζινας,εψαξε να βρει το διακοπτη για να αναψει το φως.Ηταν θεοσκοτεινα εκει,δεν εβλεπε που πατουσε και υπηρχε κινδυνος να σκονταψει η να σπασει καποιο αντικειμενο.Δεν ειχε αναψει ακομα το φως οταν το δεξι του ποδι πατησε κατι μαλακο στο πατωμα!Ηταν τρομοκρατημενος, αλλα επρεπε να μεινει ψυχραιμος και συνεχισε να ψαχνει για το διακοπτη...Εφτασε διπλα στο ψυγειο,ακουμπησε το χερι του στον τοιχο και αρχισε να τον ψαχουλευει.Μολις ενιωσε με την αφη του το διακοπτη,αναψε,χωρις να χασει χρονο,το φως.Κοιταξε αμεσως στο πατωμα,στο σημειο που το ποδι του ειχε ''συναντησει'' κατι παραξενο...Αυτο που αντικρυσε τον εκανε να καλυψει το προσωπο του με τα χερια του!Θα προτιμουσε να ηταν τυφλος...